üzülerek fark etmiş olduğum ilginç bir türkiye gerçeği. ikisi de yakın arkadaşım oluyor ve maaşları 25 bin tl..

mühendis muhtemelen tecrübesizdir, 2 yıl dişini sıksın, ilk etapta aldığı maaşın en az %40 fazlası maaşla yeni bişe bir işe başlar...

yeni mezun ve orta-alt ölçekli bir şirkette başladıysanız o maaşları alacaksınızdır, 1 sene sonra fark açılmaya başlayacaktır. asıl sorun barista değil, mühendis - maviyaka maaşlarındadır.

ikisi de ihtiyaçlarını karşılayabilecek durumda olsaydı ne fark ederdi miktara takılmasak mı

batista mı az almalı mühendis mi? bu kıyaslamalardan ne zaman vazgeçicez? çöpçü en az mı almalı? açlıktan ölmeli mi? prof bir el yağda bir el balda mı yaşamalı?

yapılan işe saygı gösterirseniz, kimin ne aldığı sizin için de önemli olmayacak.

tanıdığım baristalar var, kahvesi mutluluk veriyor. kazansın paşam.

mühendisim ve bu maaşa çalışan mühendise mühendis falan demem. ulan mühendis gibi mühendissen en kötü kamuda bir kite girsen alacağın maaş 65-70 bin. ek getirilerle tazminatlarla falan 100 bini rahat görüyorsun. hele dhmi'deysen 150'yi görürsün.
hepi topu bir kpss'yi bile halledemeyen yds'den a alamayacak çapta bir mühendissen özelde barista maaşı bulduğuna şükret sen.
bakmayın yukarıdaki ağlayan arkadaşa. hak verilmez alınır. kimse size değer vermez. değeri siz kendinize katarsınız. şehir değiştirememe durumun varsa devletin kocaeli dahil her ilinde mühendise vereceği bir iş var. bunu bile olduramıyorsanız...
ha illa özel diyorsanız da yok sömürü yok sosyalizm zırlamaları yapana kadar az kastırın da özeldeyken piyasa yapıp müşteri ağı oluşturup iş kurun kendinize. başlangıç hiç öyle büyük sermayeler gerektirmiyor. onu da yaptık. kısa sürede ev-araba aldıracak kadar güzel paralar kazandık. bırakın güçlülerin size dayattığı şu ahlak zırvalıklarını da şirketin birkaç müşterisini kendinize bağlayın bir zahmet. tabii en baştan iş kurmanın sermaye gerektirmeyeceği taahhüt, tasarım gibi sektörlere girmeniz lazım.
ama yok. ne girişimci olalım, ne risk alalım, ne kafayı kullanalım. kendimizi patrona kiralayım o da bize para versin derseniz daha çok sömürülüyoruz diye ağlarsınız. bu kafayla ne devletçi ekonomide ne liberal ekonomide bir cacık olmaz sizden.
zeka dediğiniz en çok ticari zekadır. bu yoksa sadece analitik zekayla edison olamaz tesla gibi otel odalarında bir başınıza ölürsünüz.
ek: off yeter ya. ne güzel dünya istiyorsunuz siz ya. herkes mühendis gibi mühendis olsun tabii. gençlerin yüzde %25 i evde yatıyormuş. e tarımda çalışanların yaş ortalaması da 55. kıytırık dağ taş okullarında 5 sene de bir kağıt almanın mühendislik olamayacağı gerçeğiyle yüzleşiyor yeni nesil. bugün tarım işçisi de sizden çok kazanıyor. bari kendi liyakatsizliğinizin üstünü kağıt parçasıyla örtüp sonra da topu başkalarına atmak yerine liyakatinize göre çalışın da karnınız doysun.
neyse ne ya. hayatın tokadı akıllandıramamış sizi ben mi laf anlatacağım daha.

türkiye'deki neet (not in education, employment or training) gençlerin oranı %22,5.

bu ne demek? neredeyse her dört gençten biri evde oturuyor demek. ne bir eğitim alıyor, ne çalışıyor. kendini geliştirecek & tecrübe kazanacak şeyler yapmadan hayatına devam ediyor.

burada hala gelip “şöyle mühendis olmaz” , “böyle yaptıysan evde yatarsın” falan diyen insanlar var.

iş bulamamak, maddi sıkıntılar, hayatın bir parçası olamama gibi sebeplerin insanı intihara sürükleyebildiğini hatırlatmak isterim. bunu defalarca gördük.

yakın arkadaşlarımdan harika üniversitelerden mezun olup iş bulamamış kişiler var. inanır mısınız, şakır şakır ingilizce de konuşuyorlar. evde iş ararken komik rakamlara aldıkları tekliflerin bu insanları ne duruma getirdiğini bizzat gördüm.

staj yeri ararken sanayideki usta tarafından bile reddedilen, +100 ilana başvurmuş ve toplasanız 10 tane red cevabı almış biri olarak ben de varım. kalan +90a cevap bile verilmedi çünkü.

ve tamamen şansa, şimdi çok içime sinen bir yerde çalışıyorum.

ben ağzımla kuş tutmadım. kendimden daha fazla çalışması & projesi olan insanlar tanıdım, bazıları neet, şu anda. bu insanlar varken, bu insanlar odtü mezunları bile olabilirken, bu akıl verme yazılarını çok kötü niyetli buluyorum.

aferin yani, bir siz akıllısınız, bir siz süper zekasınız ki yolunuzu buldunuz. sizin yerinizden konuşmak çok kolay, biraz şansı yaver giden herkes de yapabilir bunu zaten. ben de yapabilirim. ama niyetimiz farklı işte, ben bu tarafın varlığını biliyorum. sizin “kendi müthişliğiniz” gözünüzü kamaştırmış, körleştirmiş belli ki.

başlığa dair, oluyor. mühendise hala 25 veren firma ona 25e göre sorumluluk yüklüyorsa eyvallah, ki bu da sanırım ancak part time olur. ama onun dışında 25e bir insan tek başına var olabilir mi? barista için de geçerli bu. bir insanı full time çalıştıran herkes, ona kendi başına yaşayabileceği bir para + tecrübesine ve katma değerine göre ek verebilmeli. 25 bunu bile karşılamıyor, maalesef.

tüketici tarafında her şey pahalı, üreticiye maliyet pahalı, herkes şikayet ediyor. kazanç elde eden kim? çünkü tek başınaysa karın tokluğuna bile çalışamayacak mühendis veya barista değil, o kesin.

barista haftada 6 gun, gunde 10-12 saat araliginda calisir. ne cuma gecesi vardir ne cumartesi gecesi vardir, ne pazar gunu vardir. muhtemelen ya pazartesi ya sali gunu haftada tek gun izin yapar. yilbasisi, bayrami vs izin yapamaz. muhendis saat olarak daha az calisir. haftasonu ve ozel gunlerde calismaz. ama gunun sonunda ikisinin de maaslari bir birine yakindir evet.

sosyal haklar ve emeklilik için edinilen kazanımlar, gibi şeylerin de kıyaslamaya dahil edilmediğinden; kıyaslayanı sikmiyolar ya dediğim hede.
mühendis değilim. barista hiç değilim. ikisi de işini iyi yaptıktan ve biraz da sevdikten sonra iştir. iş de iştir ayrıca.