dedemin öğretmenim olduğu sınıfta puanım tutmasına rağmen sırf torpil yapıyor demesinler diye teşekkür belgesi verip eve yollamasından daha acı olamaz. biz bu uğurda ne takdirleri kaybettik be..
(bkz:
idealist öğretmen)
(bkz:
okumayanı sikeyim)
siyasi mesajı da olan serin hikaye. sevdim y. hocayı.
8/10
bana
uçan sınıf'ı hatırlattı. çocukluğumun en güzel kitaplarındandı.
özet: soap'ın babası afet hocaymış. babası, ayrımcılık falan yapmadığı gibi okulda ağzına sıçmış. sonra dinciler okulda darbe yaparak bunu okuldan attırmışlar.
dinciler o zamanda olduğu gibi yine kötüler diyor.
güzel ahlaklı, yüksek erdemli, prensip sahibi ve adalet duygusuna sahip bir kişinin yapabileceği türden eylem. kıymetli.
yıllar önce izmir özel türk koleji kurucusu merhum bahattin tatış da; üzerinde okul forması bulunmadığı ve yılbaşı eğlencesinde çekilmiş olmasına karşın, sırf elinde şarap kadehi tutarak bir gazetede fotoğrafı yayınlanmak suretiyle okulun adına gölge düşürdüğü gerekçesi ile öz torununun disiplin kuruluna sevk edilmesini istemiş ve ceza almasını sağlamıştı. ama şu an o torun, gururla yöneticilik yapıyor dedesinin okulunda.
'eğitim ancak mabet kadar sessiz ve ciddi bir ortamda yapılır ' tezinden hareketle ve kılı kırk yaran disipliniyle zaten yaka silktiren bir kolej ünvanını taşıyan bir okulun öğrencisi olmak da zordur, öğretmeni de; hele ki kurucu akrabası? allah korusun.
kodumun yerinde cehalet her alanda prim yapıyor arkadaş. adam üşenmemiş bişey yazmış yok okuyanı siksinler bilmem ne? yav bi siktirin gidip hurriyet foto galerisinde hatun bacaklarına bakın.
(bkz:
hepsini okudum)
gerçek olabilir ya da olmayabiir ama adam iyi yazmış eline sağlık
türkiye şartlarında gayet normal durum. okuduğum sınıflarda hep öğretmen ya da müdür yakını vardı tamamına diğer öğrencilerden daha katı davranılırdı. sırf bunun için 6 kitaplık seri yazmanın mantığı ne