yoktur.

adamın kanı değil onu türk yapan; her yerde türk bayrağı olması, türk formasıyla pozlar vermesi ve en önemlisi türk öğrencilere yardımcı olması onu türk yapan detaylar.

ismini hatırlamak zor olmasa gerek, ülkeyi kuran bir adam vardı bir de lafı:

(bkz: ne mutlu türküm diyene)

http://www.carolinaturkevi.org/ (bkz: #55339789)
https://pbs.twimg.com/…ia/cqtoy0uusaeswux.jpg:large

türkçüsü ayrı komik, "hayır türk değil!"cisi (ki bu kesim de kendilerince böyle çok aşmış çağdaş, ekseriyetle hdp'ye oy veriyorlar falan) ayrı komik. olayınız ne şu hayatta anlamıyorum. kafatasçı zihniyete göre etnik kökeni nedir ne olmalıdır bilmem. tahminimce kendisinin de çok umrunda değildir. ama görebileceğiniz gibi kendisi bu ülkenin bayrağını gururla taşıyan tam bir vatansever. benim için de önemli olan budur. çalışmaları nereden olursa olsun takdir edilesi zaten. üstüne bir de türkiye'den çıkmış olması katmerli gurur vesilesi.

arap kökenli bir türk vatandaşı sıfatıyla dünya çapında ödül almasının haklı gururunu hala yaşıyorum... arkasındayım... eline g3 alıp, hemşire tarayıp, uyuşturucu da kaçırabilirdi değil mi dostum? farklı etnik kökenlerden insanların kendileri istedikleri ve çabaladıkları müddetçe bu ülkede belli yerlere gelebilmelerinin de kanıtı olmuş, hiçbir şey üretmeyen, cahillik ve şiddetten beslenen, üretmediği gibi ağlak, "devlet bize bahmürcü" sevicilere de kapağı takarak bir taşla iki kuş vurmuş işte...

etnisiteye değinmeyelim, hiç dikkate almayalım tamam da

"adamlara yardım ediyordum. cüzdanımı çaldılar. suriyelileri savunan hümanist orospu çocukları siz daha duyar kasın"
"iki kişiye tecavüz etmiş. kürt zaten"

ve diğer mevzularda ırk, etnisite gayet umurunuzda. o vakit ne üst kimlik ne anayasal vatandaşlık ne "ne mutlu türk'üm" şiarı aklınızdan geçiyor.

diyelim bir türküyle devam edelim akkuş'un gürgenleri

çalıştığım her yerde ( antalya, istanbul, tunceli...) çocukları dinç tutmak için hakkari'li irfan töreci'yi anlattım ben. kolunu doktorsuzluktan kaybeden, okurken çobanlık yapan bir genc. kendi kendine uğraşa didine hacettepe tıp kazanmış bir yoksul genç...

ne kökenini sordu çocuklar, ne de benim aklıma geldi söylemek. derdim hayallerini dinç tutmak idi ve irfan iyi bir örnekti. her seferinde hacettepe tıp'a kadarki hikayesinde "vav" diye sevinip, tıp'tan uzaklaştırıldığını duyunca "ovvv" diye öfkelendiler. doğduğu yerden aşikar etnik kimliğini önemsemediler. kendileri gibi yoksulluğa mahkum edilmiş bir türkiye'li gencin hazin ama göğüs kabartıcı hikayesine "duygu" verdiler; aynı irfan gibi.

aziz hoca, örneklerin kralı olacak artık. umudum odur ki ne çocuklarım soracak ne de ben açıklama gereği duyacağım etnik kökenini.

ama olur da sorarlarsa (elbet sorsunlar da derdim dışlayıcı, öteleyici ve yahut sahiplenip, ülkenin diğer bileşenlerini ötekileştirici bir eda ile) müsebbipler; ben sizin ağzınıza sıçayım.

projenin kendisi iyi midir bilemem, çünkü seçme şansı tanımıyordu kişiye ne diyeceğine dair. ama tanımı, kendine türk diyeni türk kabul etmesi idi. o yüzden aziz sancar nobelinden çok kimlik formülasyonu ile atatürk milliyetçiliği projesinin başarı hikayesidir, kendine türk diyen, üniversite yıllarında ülkücülerin içinde takılmış biri. kürt milliyetçileri için üzgünüm. ama kişinin kendisini ne hissedeceğine devlet kadar siz de karışamazsınız. adam türktür.