bombayı kucağınıza bırakmış kızdır. sıkıysa simit yemeye götürün

erkeği sağılacak inek olarak görmeyip, vicdanını kaybetmemiş ender rastlanan canlı türlerinden biridir.
bulan olursa değerini bilsin, ki genelde öküz türlerine denk gelirler ve soyları tükenmenin eşiğine gelmiştir.

(bkz: ulan bi' simit olmuş comolokko)

eğer erkeğin yeteri fedakarlık yaptığını düşünüyorsa her kız yapabilir. cimri değil ince fikirlidir. abartılı yemeklere harcanmayan paranın daha güzel şeylere kullanılma ihtimali vardır. insan halinden anlar. şımarık çocuksu tavırlara girmez.
(bkz: congrats little girl)

yanıma gelip tüm parasını benimle beraber harcadıktan sonra, tekrar yaşadığı şehre dönerken, "yaa al şu parayı, yolda lazım olur" teklifime, 20 lirayı 50 lirayı 100 lirayı reddedip,
her seferinde "yaa tamam karnım tok zaten, yolda bi tuvalete uğrarım, su filan zaten otobüste veriyorlar. babamla konuştum para gönderecek yarın " deyip, 2-3 lira bozuk parayı kapıp giden kızdır.

lan, şu ortamda kadınları olumlayan hangi başlığa denk gelsem, içinde sevdiğim kadın oluyor. sonra; pis kafa niye aşk acısı çekiyor, niye özlüyor, niye seviyor, niye yalvarıyor?
allah allah niye acaba?

ek: düşündükçe aklıma geliyor. bir gün, oturduk pizza yiyelim diye. sosis sevmez pizzada, sosisli geldi. insanları uğraştırmamak için geri göndermedi, "başka bir şey söyle sen, ben yerim pizzayı da" dedim. başka yemek söyledi. ben de doydum ve pizza kaldı, ziyan oldu.
hah işte bunun üzüntüsünü 1 hafta 10 gün yaşadı. dışardan yemek söyletmedi bana bir süre, hep kendi yaptı.

ulan keşke o pizzayı çöpe atıp, menüden en pahalı yemeği söyleyip onu da yemeseydi. en azından şimdi arkasından söverdim "yaa zaten lavuğun tekiydi" diye.

kafamı sikeyim.

hesabı yine de o erkeğe ödetecek olduğu anlaşılan kızdır.

(bkz: hani nerede)

he değerini bilen olmuyormuş, he nesli tükenmekte olan kızmış, he böyle bir kız yokmuş, vs vs
lan siz nerede yaşıyorsunuz? bu kadar mı kopuksunuz yaşadığınız toplumdan, bunun erkek versiyonu da kadın versiyonu da vardır,. sadece siz görmek istemiyorsunuz ve görmediğiniz gibi bir de üstüne methiyeler düzüyorsunuz, yazarlığa terfi kazandığınız an galiba utanmayı orada bırakıyorsunuz.

bulunsa bile kıymeti bilinmeyecek türünün son örneğidir.

benim bu. aile ve arkadaş çevremde ucuzcu, cimri hatta ve hatta ölü soyucu diye nitelendirilmekteyim. meğerse karaborsaya düşmüşüm.