içinden illa bir dil seçilecekse
latince diyeceğim versus.
ilk dördü dinlerin, tanrilarin, inanislarin dilidir. nedense doktorlar da cok kullanır dördüncüsünü.
fakat türkçe öylemi orta asyadan buraya itile kakila hala devam etmiş. bunyesine birsürü beylik alıp birsürü devlet çıkarmış. hem turkcenin olimpiyatları bile var.
(bkz:
bu ne sikim versus)
arapça ve ibraniceyi aramice/süryanicenin günümüze kadar ulaşan formları gibi düşünürsek ilk dördünün yazılı kaynakları türkçenin bilinen ilk yazılı kaynaklarından, dolayısıyla bilinen kültür ve uygarlık tarihinden daha eskidir.
saçma bir karşılaştırma ayrıca. neyi, ne amaçla karşılaştırdığımız belli değil.
arapça ve ibranice bükümlü dillerdir. kelimeler, belli kalıplar üzerinden, genelde 3 harfli köklerden türetilir.
türkçe sondan eklemeli bir dildir. köklere yapım ve çekim ekleri getirilir.
latince de hint-avrupa dilleri arasındadır. romen veya latin dillerinin atasıdır (ispanyolca, fransızca, italyanca, portekizce). arapça ve ibranice gibi bükümlü dil kategorisindedir fakat kelime türetme özelli farklıdır. yunanca da aynı şekilde hint-avrupa dilleri arasındadır. tarihsel etkisi oldukça güçlüdür. anadolu, yunanistan ve levant bölgesinde yüzyıllar boyunca kullanılmıştır ve roma hakimiyeti süresince latinceye asimile olmamıştır.
diller arasında hiçbir hiyerarşi yoktur. hepsinin kendine has zenginliği ve saçmalıkları vardır. (hepsi ayrı bir yazılım dili olarak düşünülebilir).
türkçe haricindeki avrasya dillerinin alfabeleri tarihte, başlıkta verilen sırayla oluşmuştur. (
#96528151)