kendisiyle ortak bir yönümüz var, ikimizin babası da yaşasa bugün 69 yaşında olacaktı. onun dezavantajı babasının ünlü olması ve herkesin kendisinden beklediği
veda konuşmasını yapmak zorunda olması, muhtemelen daha çok soruya, yoruma maruz kalacak olması. ama çok da güzel avantajları var bana kıyasla, en önemlisi annesiyle kolkola bu acıyı yaşayabilmesi. belki destek vermesi, çoğunlukla muhtemelen güç bulması ve hala birinin çocuğu olabilmesi. şimdi canını acıtsa da sonradan cesaret ettiğinde özledikçe izleyebileceği, dinleyebileceği bir sürü kayıt olması.
acını çok iyi anlıyorum alişan, barış manço gittiğinde bir sanatçı gitti diye üzülmüştüm, şimdi ilk başta senin baban gitti
*diye üzülüyorum. seni tanımıyorum, hatta ilk görüşüm fakat yapmak zorunda olduğun konuşmayı dinlediğimden beri boğazım düğüm düğüm. sabır ve dayanma gücü diliyorum.