günlük hayatta karşıma çıktığı zaman sinir olup muhabbeti erken bitirmeme yol açan iticiliğin nedeni.
çok okuyan, fakat maalesef okuduğunu anlamadan ezberleyen insanlarda görülür.
şöyle ki; bu insan, en son okuduğu yazarın alıntıları en fazla olacak şekilde alakalı alakasız her yere bir alıntı sokuşturmaya çalışır. beceremediği durumlarda ister istemez konuyu değiştirmiş olur. iyi ihtimalle alıntısını diyaloğa denk getirebilse de bu sefer ardını getiremez. çünkü o sırada kendi "
ingilizcem bitti" durumunu yaşamaktadır. bazıları ise sazı eline alıp konu hakkında sadece ve sadece bir yazardan okuduğu fikirlerin tamamını bir anda önünüze döküp akıl süzgecini seçici-gerçirgenlik için değil depolama için kullanmaya çalıştığını ispatlar.
ayrıca bu insanların çoğunda gözlemlediğim diğer durum ise okuduğunu göstermek için çabalaması.
evet, okumak güzeldir ve insanı güzelleştirir. fakat diğer birçok güzellik gibi doğru yapılmadığında veya göze sokmaya çalışıldığında oldukça iticidir.
aldığınız kitabı güzel beyninizle tartmadan kitaplığınıza yerleştirmeniz pek anlam ifade etmiyor sanırım.