ajitasyon yerine acıtasyon yazan kitle

"inisiyatif" yerine insiyatif derler.
"demagoji" yerine demogoji derler.
daha çok konuştukları gibi yazarlar oysa eğitim öğretimin en temel vasıflarından biri, ükenin hangi coğrafyasında olursa olsun yurttaşına "standart türkçeyi öğretmektir."

(suriyelilere türkçe dersinin amacı da budur mesela. kültüre adaptasyon evvela dil ile başlar. )

*"şey"in her zaman ayrı yazıldığını bilmezler.
herbiri yazarlar, hiçkimse yazarlar. yanlıştır.
bu grupta bitişik olanlar: hiçbir, herhalde (belki anlamında)...

*soru eklerini ayırmadan yazarlar: olurmu? bakmayacakmıyız? derler.

*"bi şey" derler de doğrusunun " bi' şey " olduğunu bilmezler.

*özel isimler her zaman büyük harfle başlar.
unvan, lakap, saygı sözleri büyük harfle yazılır:
ayşe hanım, mehmet bey derken hanım ve bey büyüktür tıpkı mimar ahmet derken mimarın büyük harfle başladığı gibi.

*akrabalık bildiren sözcükler lakap ya da unvan halini almamışsa küçük harfle yazılır değilse büyüktür:
nene hatun, müslüm baba derken nene ve baba büyük harfle başlamıştır.

*özel isimlerle yapılan tamlamalarda taşınmazlar büyük harfle, taşınır olanlar küçük harfle yazılır.
bu yüzden ağrı dağı, harran ovası, van gölü'ndeki coğrafi adlar büyük harfle başlar ama isveç çakısı, frenk üzümü, maraş dondurması derken tür adları küçük yazılır.

*özel isimlerle oluşturulan kelimelerde ve/ veya/ veyahut gibi bağlaçlar yer alıyorsa tüm kelimeler büyük harfle yazılıyorsa bağlaçlar büyük harfle yazılır.
sadece kelimelerin baş harfleri büyük ise bağlaçlar küçüktür: "vatan yahut silistre " derken yahut küçük yazılmıştır.

*özel isimlere yapım eki getirildiğinde bile inatla kesme işaretini kullananlar var:
ankara'lılar yanlıştır. türkçe'nin yanlıştır;
ankaralılar ve türkçenin olmak zorundadır.
ankara- lı- lar / türk- çe ( yapım eki almıştır)

*özel isimlere getirilen her çekim ekinin kesme işaretiyle ayrıldığını zannedenlar var:
-ler/ -lar ve iyelik eklerine ( üçüncü tekil hariç) kesme işareti kullanılamaz: ayşe'ler yanlıştır, ahmet'im yanlıştır.

*oysa ki değil oysaki.
sanki, meğerki, mademki, belki, çünkü, hâlbuki, illaki dışında bağlaç olan tüm -ki'ler ayrı yazılır, buna velev ki de dahildir.

*birtakım: "bazı" anlamında ise bitişik, sayı olarak kullanılıyorsa ayrı yazılır:
"onunla birtakım sorunlarınız var." derken bazı anlamında kullanılmıştır.

*büyük harfle yapılan kısaltmalarda t.c. hariç nokta kullanılmaz, kısaltmaya getirilen ek, son heceye uygun getirilir;

*tdk'nın değildir, türkçede ka sesi yoktur, tüm ünsüzler e sesiyle okunur: be, ce, de...
tdk'nin olmak zorundadır.

(pkk için pekaka demek, akape, cehape , mepahe demek: yozlaştirici dil etkisidir, bilinçli olarak yapılır, türkçe kullanıma layık değildir anlamı çıkar ama kktc için kakatece demek, rum hayranlığıdır.

*büyük harfle yapılankısaltma kelime halinde ise aselsan gibi kelimenin okunuşuna uygun ekler getirilir. aselsan'daki gibi.

*uluslararası ölçü ve uzunluk birimleri dışındaki küçük harfle yapılan kısaltmalarda nokta, kısaltmanin sonuna konur. edb. / edebiyat gibi. getirilen ek için ayrı bir noktalama işareti kullanılamaz. vb.leri doğrusu, vb.'leri yanlış olanıdır: türkçede iki tane noktalama işareti yan yana gelemez. üç noktadan sonra ünlem kullanılacaksa da ..! şeklinde olmak zorundadır.

*yine küçük harfle yapılan kısaltmalarda getirilen ek, kelimenin tam halinin okunuşuna göre getirilir.
avk.ın doğrusudur, avk. nin yanlıştır.

*yine 2016'dan beri kurum, kuruluş adlarına getirilen ekler kesme işareti ile ayrılmaz:

istanbul büyükşehir belediyesi'ne... yanlıştır.
doğrusu: " istanbul büyükşehir belediyesine" olacaktır.

*kurum kuruluş dediğimiz zaman aklınıza sadece kamu kurumları gelmemelidir. "iş yerleriniz" de birer kurumdur, alışveriş yaptığınız yerler de.

"yeşilbiber" bitişik yazılır mesela.

*tüm birleşik kelimeler bitişik yazılmak zorunda değildir.
anlam kayması, tür kayması, ses olayları olanlar ve kalıplaşmışlar bitişik, diğerleri ayrı yazılır.

*alt, üst, üzeri ile oluşturulan kelimelerde somut bir yer belirtiyorsa ayrı belirtmiyorsa bitişik yazılır.

"burası ayakalti bir mekan olmaya başladı." derken, mecaz vardır, bitişik kullanilmalidir.

"çocuk kafa üstü düşmüş." derken somut yerdir, ayrı yazılır.

"adam gözaltına alındı." derken
"beni yüzüstü bırakma derken" bitişiktir.

*arayönler her zaman küçük harfle ve bitişik yazılır: kuzeydoğu, güneybatı...

*yön adları bir bölge belirtiyorsa büyük harf değilse küçük harfle yazılır: güneydoğu anadolu derken büyük, ankara'nin doğusu derken küçük harfle yazılır.

*doğu ve batı: medeniyet, ideoloji, topluluk...vb. anlamlarda kullanılıyorsa büyük harfle yazılır ve çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır:

" geçmişten bugüne batı'nın refahı için doğu'nun çocukları katlediliyor." derken doğu ve batı için büyük harf kullanılmıştır.

mühim olan papağan gibi ezberlemek değil, mantığını bilmektir. en az 12 yıl ana dilinde eğitim almış ve ana dilinin dersine girmiş insanlar, bunları uygulamak zorundadır.

tüm öğretmenler özellikle türkçe öğretmenleri, kuralları ezberlemek yerine mantığını kavramalıdır.

copy paste değil, alın teridir. noktalama işaretlerinin doğru kullanımında görüşürüz.