yılmaz erdoğan söylüyordu bu lafı sık sık. yılmaz erdoğan'a , aziz nesin'e, atilla atalay'a baktığımızda bizi en çok güldürenlerin aynı zamandan en çok da ağlatanlar olduğunu tespit edip başlıktaki cümlenin doğruluğuna kani olabiliriz.

ayrıca ismini hatırlayamadığım ulu bir zat ın söylediği, "rüyanda iki şeyi göremezsin, güldüğünü ve öldüğünü, işte bu kadar yakındır gülmek ölüme." mealli bir cümlesi de sözkonusu önermenin doğruluğunu ispata yönelik sağlam bir kanıttır.^*

otogargara oyununda geçen en güzel sözlerden biri. belkide oyundan insanın aklında kalabilecek tek cümle. o kadar doğru ki. asla karşı çıkamıyorsun. gözünden yaş akmayanın dudağında gülümseme olsa ne olur. ne kadar bilebilir ki gülümsemenin değerini. ne kadar yakışır ki o gülümseme dudaklarına. ne kadar içten olabilir ki. gözden yaş damlamalı ki gülerken ışıldayabilsinler.

otogargara'nın son sahnelerinden birisinde geçen güzel ve anlamlı söz.. yılmaz erdoğan ve gürdal tosun bir bankta otururlar ve ince ince kar yağmaktadır.. yılmaz erdoğan atmosferin etkisiyle damardan bir konuşma yapmaktadır ki gürdal tosun "ne o abi damara bağladın" tadında bir laf eder.. yılmaz erdoğan'ın cevabı ise gayet nettir, "ne o lan iki dakika geyik yapmayınca canın mı sıkıldı? unutma, ağlamayı bilmeyenin kahkasından da bi bok olmaz."

üzerine söylenecek pek bi şey var mı bilemiyorum.. gerçekten ağlamayı, ağlamanın tadını bilmeden ne kadar "içten" gülebilir ki bir insan? ^*

tanım aralığı daraldıkça alınan sonucun belirsizleşeceğini anlatan cümle.

şimdi, elemanımız x olsun; x ağlamaz sadece gülebilen bi organizmadır: x'in tanım aralığı (0, artı sonsuz )aralığındadır.

y'miz ise pesimist bi tip, sürekli ağlak gülmeyi bilmez, "penguenler ölmesin!" gişbi çırpınışlarda bulunur, o zaman y'nin tanım kümesi (eksi sonsuz, 0) aralığındadır.

eh bir de z alalım ^*, z kod adlı elemanımız, ağlamayı da gülmeyi de bilsin, hatta ve hatta yerli yerinde uygulayabilsin; o zaman ne oluyor: z'nin tanım aralığı (eksi sonsuz, artı sonsuz)

ne mutlu geniş aralıklarda yaşayan insanlara.

ki yukarıdaki örneklerde, geniş kümeler aldık, bir de düşünün sgn(x) gibi bi fonksiyon olduğunuzu? allah beterinden korusun...

günlerden birgün iki iyi arkadaş gülüp eğlenirlerken bunarı çekemeyen bir başkası çok gülen çok ağlar bi silkinin kendinize gelin diyip bunları susturmuş.
gel zaman git zaman bu iki adamdan biri ölmüş.diğeri çok sevdiği arkadaşı ölünce huysuz bi ihtiyara donüşmüş. keder içinde boğulurken zamanında kendisine çok gülen çok ağlar diyen adam ne kadar da doğru söylemiş diyip etrafında mutlu mesut gülen herkese çok gülen çok ağlar demeye başlamış.
adamın yalnızlığı arttıkça çok gülen çok ağlar önce gülen ağlara sonra gülmek icin ağlamak gerekire daha sonra ağlamazsan gülemezsine ve en sonunda aglamasini bilmeyenin gulmesinden de bir bok olmaz a dönüşmüştür.
günümüzde kendi gülmeyen insanların başkalarının gülmesinden duydukları rahatsızlığı dile getirmek için kullanılır olmuştur.

yılmaz erdoğan'ı sevme sebeplerinden biri, tabii tümevarım için yetersiz.

başı kıçı ağlamak olmasa da o kadar uzun süre mutsuz olmuşum ki, şu an ben bile anlamıyorum mutluyken ne yapmak gerektiğini. mutsuzken kaçmayan ayar mutluyken kaçacak, satıcam kafamı.

mutsuzken susmuş kahkaham da yemin ediyorum çok bir eğlenceli. merak edene kaydeder yollarım.