5 temmuz gunu tam olarak bilinemeyen bir sebeple ayaklanan uygur turklerinin kanli bir bicimde dagitilmasina yol acmis olaylardir. cin ulusal medya ajansi olu sayisinin 140 civarinda oldugunu bildirmis olsa da, sayinin bunun cok uzerinde olmasindan korkulmaktadir. cocuklarina kendi dillerinde ve inanclarina uygun bir isim vermeleri kesinlikle yasak olan, iki isimli olup olmadiklarinin her allahin gunu ilkokuldaki cinli ogretmenlerce bir suru kandirmacayla kucuk cocuklarin agzindan alinmaya calisildigi, paranyak bir duzenin parcasi olmak zorunda kalan bu ulkenin insanlari sadece kulturel olarak degil, konustuklar dil acisindan da bu dunya uzerinde anadolu insanina en yakin toplumu olusturuyorlar.

ote yandan, insanca yasayabilmenin en kucuk sartlarinin bile saglanmadigi sizofren baskici rejimin altinda ezilen bu insanlarin bir sosyal patlamanin sonucu cin halk cumhuriyeti tarihindeki en buyuk ayaklanmalardan birine yol acmalari adeta bir sincan tatsizligi ya da gerginligi olarak tanimlanmakta guzide yazin ortamimizda. tamamen farkli bir mesele olan turkiyedeki kurtlerin talepleri ile analoji kurulabilecek olmasiyla aciga dusmek ya da cindeki sosyalist rejimle ideolojik olarak ters dusme tehlikesiyse bu insanlarin cigligina karsi sessiz kalmamizin sebebi, nerede bizim vicdanimiz, insanligimiz. nerede bizim samimiyetimiz.

(bkz: http://news.bbc.co.uk/…/hi/asia-pacific/8135203.stm)

"türkiye kürtleri ile uygur türkleri'ni aynı kefeye koyma" zırvalığıyla yol alan zihinleri gözler önüne sermiştir, ki insaf diyorum.

(bkz: doğu türkistan/@hayirlisiolsun)
(bkz: doğu türkistan/@altay)

(bkz: 6 temmuz 2009 urumçi çatışması)

biz turkiye halki olarak,
ezilene destek olmayi,
duseni kaldirmayi,
yarasi olanin yarasini sarmayi bir gorev bildik.
gecmisimize baktigimizda bununla ilgili cok sayida gercegin bulunmasi bir yana (ispanya'daki yahudi katliami, almanya'daki yahudi katliami, hacli seferlerindeki musluman katliami vs.) oyle dusunuyorum ki biz turk halki olarak bu konuda tarihe bakmaya ihtiyac duymuyoruz.
acin televizyonunuzu ve dunyanin herhangi bir yerinde zulmu, iskenceyi, aciyi gosteren bir haberde neler dusundugunuzu, ne hissettginizi kontrol edin. sizi temin ederim, aci ceken kim olursa olsun bunun karsisinda turkiye halki kadar anlayan ve gercekten bir seyler yapmaya calisan bir topluluk bulmamiz zordur. biz inaniyoruz ki, bu farkli ozelligimiz bilinen tarihten beri varligimizi surdurmemizi saglamis, bize hakli olan tarafta olma yargisini bir icgudu olarak armagan etmistir.

varligini hak aramaya, haksizliga karsi cikmaya dayandiran bir topluluk olarak bizler dogu turkistan'da yasananlara da sessiz kalmamali, bir kac gun icerisinde binlerce insana soykirim yapan totaliter cin rejimine tepkimizi koymaliyiz. unutmayalim ki, hak ve adalet, ancak onlari arayanlara nasip olur.

not: simdi turkiye sinirlari icerisinde hic mi zulum goren, haksizliga ugrayan zumre yok diyeceksiniz, elbette var. lakin bu zulum de bir gun bitecek, cunku beraber yasamis bu halklarin beraber yasamaktan baska carelerinin olmadigini herkes anlayacak. bizi nedir boyle baglayan, bir arada tutan diye dusunuyorsaniz, soyledir ki; televizyonunuzu actiginizda, o zulmu seyrederken hissettiklerinizi, oteki ve baskasi diyerek cagirdiginiz kisi de sizinle birlikte hissediyor ve ona bir seyler yapalim dediginizde, o kosarak size yardim ediyor. bizi bir arada tutan en buyuk guc, haksizliga, zulme karsi durusumuzdur.