adam çok net bir şekilde "hayatın inişleri ve çıkışları olduğunu söylüyorlar; ben inişini de çıkışını da istemiyorum." demiş.
güzel bir tespit bence. kendi seçimi ve kimseyi ilgilendirmez.
öte yandan psikolojik bir sorunu olduğu belli arkadaşın ama tüm gününü de telefonda geçiriyormuş. belki telefonda bağımlı olduğu bir uygulama veya oyun olabilir.
umarım tekrar tutunur hayata.

hadi evden çıkmıyorsun ama pislik içinde yaşamak nedir? saça, sakala, ellere bak iğrenç herif.

deprem falan bu işin bahanesi değil. milyonlar yaşadı aynı şeyi, kaç tanesi bu halde? hiç öyle şifa falan dilemeyin bu tipler her şeyin gayet farkında, bilinçli bir seçim bu.

edit: iş internette sörf yapmaya, oyun oynamaya gelince kafası çok iyi çalışıyor, o konularda hiç bana ne demiyor. aslında inceden düşündüğünüzde hayatında keyif aldığı ve almadığı şeyleri ayırmış ona göre yaşıyor yani hepimiz gibi. bunun farkı hiçbir mecburiyet hissetmeyip sadece keyif aldığı konulara odaklanması. bunu alıp sert eğitim verilen bir askeri birliğe atacaksın bak 1 ayda nasıl bambaşka biri oluyor.

biraz dışarı gel olum okuyorsundur burayı

(bkz: majör depresyon) denilen illetin pençesinde kavrulan bir genç.

patolojik yas. kederin yolculuğu öyle herkese kolay değildir. kusura bakmayın arkadaş yasını lüks içinde tutamadığı için. o da böyle çok mutlu değil belli ki.

herkesin yas yaşama biçimi bambaşka. parmak izi kadar özel. kendini cezalandırarak yaşıyor bu durumu.

bazıları yas sürecine gömülür. sonunda depresyon gelir ki o depresyon yıllarca kapıyı çalmıştır ve kişi mücadele etmiştir. ancak sonunda hırsız bir şekilde o kapıdan içeri girer. çözümlenmemiş yas kişiyi yas sürecine gömer.

sanmayın ki depremde bir yakını ölenler yas tutuyor. kuvvetle ihtimalle yakınları da öldü bu arkadaşın. ölmediyse de ikincil travmaya bağlı bir yas sürecine girdi.

arkadaşlar biraz abartmıyor musunuz? arkadaşın neyin yasını tuttuğunu bilmiyoruz. diyelim ki kimse ölmedi çevresinden ama buna maruz kaldı sonuçta. herkesin depremle mücadele etme biçimi başka olabiliyor.

kaybettiğimi herkes ya da her şey aynı zamanda görünen bir dış kullanımının ya da ona verilen rolün ötesine uzanan bir anlam taşır. söylediği son söz hepinizi etkilemiş belli ki. bu anlam işte. böyle bir anlam yüklemiş olan biten pek çok şeye. depremde sadece görünen şeyleri kaybetmeyiz. yan nesneleri de kaybederiz. belli ki yan nesne olarak yaşam umudunu kaybetmiş. siz kaybetmediniz diye o mu suçlu? o da bu umudu kaybedebilir mi izniniz olursa?

deprem hepimizden bir şeyler aldı. bu arkadaştan da bir şeyler almış. kaybedilen ve kaybeden arasındaki çözümlenmemiş meseleler, kişinin yas tutma kapasitesini zorlayan dış koşullar (belli ki arkadaş bir şeyler de kaybetmiş) geçmişteki çözümlenmemiş kayıplar ve ayrılıklara dayanamayan duygusal yapı gibi pek çok şey etkilidir yas sürecinde.

belli ki zorlanıyor lan. istediği tek şey belki de duyulmak. duyun ve destek olun, belki de başka talebi dahi yok.

bakın size bir şeyden bahsedeyim. ikinci dünya savaşı'ndan sonra nazi kampından kurtulanlar, doğal ya da insan eliyle oluşan felaketlerden kurtulanların iç dünyalarının, bilinç ya da bilinçdışındaki suçluluklarının, yas tutmadaki zorluklarının incelenmesi sırasında "hayatta kalma suçluluğu" diye bir şeyin olduğu fark ediliyor. bu basit bir şey değil. hayatta kalmanın suçluluğun da yaşıyor olabilir bu arkadaş.

çevremizdeki kişilerin vahşi biçimde ölmesi bizi de etkiler. etkilenmiş lan çocuk. sadece etkilenmiş. sanıyor musunuz siz vazgeçmek çok kolay bir şey? kendinden vazgeçmiş, daha ötesi mi var?

travmatik bir yaşantıdan sonra bir kişinin toplanması, kaybedilen yaşam rolünün doldurulmasının zorluk derecesine bağlıdır. videoda zayıf bir anne var. belli ki dertten çökmüş kadın. baba yok. ya öldü ya hiç var olmadı ya da videoda gözükmek istemedi. hepsi aslında bir sonuç üretir. belli ki kişinin hayatından alınan rollerin yeri kolay kolay dolmuyor ya da genç dolduramıyor. ne var bunda?

yası komplike hale getiren şey yaşanan yasın biçimidir. deprem oldu lan. binlerce insan öldü. siz değil miydiniz burada bu ölenler için kendilerini parçalayan. çocuk ölmedi diye mi suçlu? ölüme mesaj gönderiyor belli ki.

ülke ekonomisi o kadar bozuk ki millet şarapsız şarapçı oluyor sikeyim yapacağınız işi ya

bildiğim tek şey şudur. bu kardeşimizin yaşadığı hayatı hiçbir aptal tercih etmezdi, hiçbir korkak da cesaret edemezdi. bunu seçmeye götü yemezdi. kolay mı lan hayatını bile isteye telafi edemeyecek şekilde uçurumdan aşağıya yuvarlamak ve o süreci bizzat kendisine yaşatabilmek?

umarım en azından itici bir güç bu kardeşimize "vira bismillah" dedirtir. böylelikle bu etikten bihaber kepaze habercilik de yanlışlıkla bir boka yaramış olur.

hayalimdeki hayatı yaşıyor. çalışmak zorunda olmaktan bıktım.

resmen yaşarken ölmüş.başka açıklaması yok.çok acı.

herşey insan icin. gençliğinin en güzel zamanlarını böyle geçirmesi üzüntü verici, umarım haberden sonra kamu kurumları bu genci topluma kazandırmak için gerekli desteği sağlar.