eğer hafızam beni yanıltmıyorsa gerçek anlamda istanbul'da izlediğim ilk konserdi. bundan tam tamına 7521 gün önceydi nerden baksan 21 yıl olmuş . daha gencecik bir yaşam ünitesiyken konsere özel bir sebepten dolayı gidemeyen yengemin ( ah şimdilerde ne kadar üzüldüm ah ne kadar anlatamam ) ben gitmiyorum sen dayına eşlik et gerçek müzik dinlersin demesiyle kendimi daha önce orhan gencebay'ın bir filminde hınca hınç dolu bir halk konserinde isyan edercesine elleri kanarken batsın bu dünya adlı şarkısını seslendirirken gördüğüm harbiye açıkhava tiyatrosunun taş koltuklarında bulduğum konserdi.

o sıralar nasıl bir tarihi ana tanıklık ettiğimi fark edemesem de bunu anlamam için üzerinden çok zaman geçmedi.

konser yanılmıyorsam 17. uluslararası istanbul müzik festivali kapsamında gerçekleşmişti , yine daha sonra müziklerini dinlediğim joan baez'de aynı etkinlik içerisinde sahne almıştı tabi onu izleyememiştim zira istanbul'da yaşamıyordum ve istanbula bir kaç günlüğüne gelmiştim hoş joan baez'i de tanımıyordum açıkçası. ne ayıp!

bugün yıllar sonra aklıma geldi , sanırım haberlerde istanbul müzik festivalinin kurucusu şakir eczacıbaşı'nın ( rahmetle anıyorum) cenaze görüntülerinden etkilenmem büyük rol oynadı. benden hem yaşça büyük olduğu için hafızasına ve müzik bilgisine güvenerek camurlusular'ı aradım ki tarihi teyid ettireyim. 1989 dedi hiç düşünmeden! telefonu kapattıktan sonra eve gittim ve başladığım arşiv sandığını karıştırmaya ve sonunda solmuş bir yaprak kağıt üzerine jun 24, 1989 istanbul, turkey yazılmış playlist'ine ulaştım. konser biletimin diğer yarısı nerede onu bulamadım.

şarkılar tam sırasıyla şu şekildeydi ;

1- (bkz: most likely you go your way and i'll go mine)

2 - (bkz: all along the watchtower)

3- (bkz: ballad of hollis brown)

4- (bkz: just like a woman)

5- (bkz: the water is wide)

6- (bkz: ballad of a thin man)

7- (bkz: highway 61 revisited)

8- (bkz: mama, you been on my mind)

9- (bkz: mr. tambourine man)

10 - (bkz: don't think twice, it's all right)

11- (bkz: knockin' on heaven's door)

12- (bkz: i shall be released)

13 - (bkz: you're a big girl now)

14 - (bkz: leopard-skin pill-box hat)

15- (bkz: like a rolling stone)

16 - (bkz: blowin' in the wind)

17 - (bkz: one too many mornings)

18- (bkz: it ain't me, babe)

19 - (bkz: maggie's farm)

tarihin tozlu sayfalarından, ekşi'de nesli tükenmek üzere olan 5. nesil yazarınız beşinci göz , yine tarihin bir sürü byte'larından oluşan server'larında yerini almasını için bildirdi.

kadıköy felsefesine giriş kitabında kısa da olsa bahsi geçer.

gitmeyi çok istediğim fakat o sıralarda değil portakalda vitamin, ana babanın kafasındaki ham fikir bile olamadığım için gidemediğim konser.

ne de uzun ne de güzel bir playlist oysa ki. gökalp baykal da bob dylan adlı kitabında uzun uzun anlatır bu geceyi. dylan bu gece,never ending tour kapsamında çok nadir yaptığı 2. bir bis yapmış, keşke bir yerden kaydını bulup da dinlesek diye çok umutlanmışlığım vardır. özellikle hâlâ you're a big girl now'ı çok merak ederim nasıl çaldığını.

neyse, yıllar yıllar sonra hıncımı çıkardığım gün için:

(bkz: 31 mayıs 2010 bob dylan istanbul konseri)

aynı tarihte gülhane'de ibo tatlıses konserinin olması da ayrı bir denk geliştir.
görsel

bob dylan'nın bütün dünyada en ucuza çaldığı konser olarak tarihe geçmiş doğa olayı!

bob dylan'a bu konser için sadece 35 bin dolar verilmiş. kaldı ki dylan o zamanlarda 150 bin dolardan aşağı asla çalmıyormuş. organizasyon komitesi dylan ile sürekli yazışıyormuş ama bir türlü konser olmuyor, istediği para türkiye şartlarında çok geliyormuş. bu arada birdenbire italya'da ne olduysa bir konseri iptal edilmiş. ardından istanbul'a bir telefon gelmiş, “dylan'ı hala istanbul'da istiyor musunuz” diye sormuşlar. “kaç paranız vardı, bize teklif gönderin" demişler. organizasyon komitesi elleri titreye titreye 35 bin dolar yazmış. cevap olarak da “tamam geliyoruz” demişler ve gerçekten de hemen gelmişler. dylan toplam beş kere mi ne konuşmuş, havaalanında dönerken gazeteleri istemiş, kendisinden bahsediliyor mu diye bakmak için… cumhuriyet'in arkasında iki koskoca fotoğraf varmış. biri dylan, biri ibrahim tatlıses. ibrahim tatlıses'in de aynı gece gülhane konseri varmış. dylan tatlıses'in kim olduğunu sormuş, anlatmışlar… dinlemek istediğini söylemiş. hemen bir yerlerden kaset bulup vermişler kendisine. koskoca dylan ibrahim tatlıses kasedini alıp, uçağa binip gitmiş türkiye'den. bunu duyup da “şappi şappi” dememek elde değil.