istanbula en yakın black sabbath konseridir. olmeden once gorulecek olmalarinin yani sira bilet fiyatlari da uygundur. fakat ulkemizin vatandaslarini cok sevmesi ve onlari el diyarlara koymak istememesi ((bkz: pasaport ucretleri), (bkz: cikis vergisi)) ile fiyat biraz artar.

bilet fiyatlari: 15-30 €

^*

(bkz: beklenen an geldi)

hayali kurulan bir an, ve unutulmaz konser.

ilk once beliren bir kalabalik, eski pusku bir stadyum. yavastan stada giris. ve uzaklarda beliren sahne...

uzun suren yolculuktan sonraki ilk heyecan anı. black sabbath in çıkacagi sahneyi gormek. gec kalmış olmanın verdigi panik ile sahneye yaklaşalım, bir el uzatalım kahramanlarımıza arzusu. black label society ile ısınma turları ve..
karanlık.. ozzy nin uzaktan gelen sesi. war pigs ile başlayan konser, bir rüya.

kahramanlarımız reunion, last supper dan bu yana pek degismemis, gorunusleri hatta gitarlari davullari bile aynı. ozzy aynı çılgın adam, kosturup, kovayla su bosaltıp duruyor. fakat reunion in kopyası olan konser biraz bizim moralimizi bozsa da, kendileri standart bir is yapalım gidelim bu uzak diyarlardan deseler de, biz hala mutluyuz. arada bagiriyoruz, tony iommi diye; sadece ozzy diyen kalabalik kırmasın kalbini . geezer diyoruz bogazimizi yirtarcasina, onu pek tanımayanların arasinda. wizardi ilk kez canli dinliyoruz, ozzy otturuyor harmonikasını.

en sonunda en one geldigimizde konser sonlarına geliyor. belki yuzlerce kez yaptıkları bisnumarası. sanki children of the gravei calmadan gideceklerdi! tabi ki caliyorlar. snowblind, supernaut calmayan black sabbath kalbimizi biraz burksa da, muhtesem 4 lu onumuzde egilirken, onlari ölmeden görmenin mutlutluğu ile duygulanıyoruz.

konserden ayrılırken kamyon carpmiş gibi sallanıyoruz, "bu bir rüya degil dimi kasketli?"

y.n. kasketli olmasa bin kez gelseler de gidemezdik sofyaya, gormezdik havarileri. saolsun.

i can't fuckin hear you ve "eğer şimdi herkesin bağırdığını duymazsam bu konseri bitiriyorum bak ona göre" bağırtılarına bröaaaaağgh şeklinde cevap verdiğimiz, metal seyircisinin evrensel olduğunu bize göstermiş kendimizi yabancı hissetmediğimiz konser.

konser öncesinde "kimse var mıdır acaba" diye ekşi sözlüüüüük diye bağırsak ta tuhaf tuhaf bakan yüzler dışında tepki alamadık.

konserin en ilginç anlarından bir ise hemen önümüzdeki bir amcanın bize ingilizce "istanbuldan mı geldiniz" diye sorup muhabbete girmesiydi. kendisi 68 yaşında bir black sabbath hayranıymış. sonra bize oğlunun resmini gösterdi, o da ne yazıkki merhum bir black sabbath hayranıymış.

sonuç olarak: bröaaaaaaaaghhh