bulutsuzluk özlemi'nin "canlı ve fişsiz" albümünün kaydedildiği konserdir. açıkhava'da gerçekleştirilmiştir. hayal meyal hatırlarım bu konseri. o da konser öncesi ailemle oradan geçmekte olmamızdan ve televizyondan konser öncesi yapılan röportajlardan. ilk defa bu kadar çok uzun saçlıyı bir arada görmüş, (zira boru değil annem, teyzelerim, yengelerim, abilerim, amcalarım- öhö öhö seyyar satıcı triplerine girdik son ikiyi atalım- ... hepsi kısa saçlılardı ve ben uzun saçın ne demek olduğunu çizgi filmlerden biliyordum.) ertesi günün sabahında "voltron'u izleyebilecek miyim, kalkabilecek miyim acaba" sorularıyla boğuşan ben bir anda kavram karmaşasına uğramış, adeta dış dünyaya bambaşka bir şekilde göz kırpmışımdır. görsel anlamda yepyeni bir şahitlik yaşayan ben bu konserin kasedinin çıkmasıyla ve bunu kuzenimden almamla beraber ise bu adamlara hayran olmuşumdur.
her şarkı güzeldir, çok güzel kaydedilmiştir. o geceyi yaşatır size yıllar sonra dinleseniz bile. bugünkü yaşınızda 1995 senesine gidersiniz. 90ların ortasındaki o türkiye'de yaşayanların çoğunluğu için farklı olan müziği o günkü hevesle dinlersiniz. kötü anları silme albümüdür bu. şarkı isimlerinden bile anlaşılabilir. yaşamaya mecbursun, yalnız kalma bu dünyada, devran dönüyor, tepedeki çimenlik...
ama bulutsuzluk özlemi vardır ki. bambaşka söylenmiştir bu konserde. evet kısa şarkıdır. ama sözleri olsun, geçirilen anları düşünmek olsun hep bambaşka etkilemiştir bu şarkı. bir tanedir. candır. her daim dinlenesidir.
bu da böyle bir konserdir işte. sözlükteki en naçizane yerini (sol frame) alsın, gelecek nesillere göz kırpsın, hatırlayan gelsin bi göz atsın. sonra da gitsin albümünü dinlesin, mutlu olsun.