(bkz: hahahahahahahahahahahahahahahahahah)

demokratik insanların değil oktroll'lerin hissettiği duygu.

türkiye'de siyaset yapmak hatta konuşmak artık son derece gereksiz oldu.. geçmiş olsun...

ülkede merkez sağ diye bir şey kalmadı. nüfusun %65'i radikal sağcı oldu...

gece gündüz kürtlere küfür eden adamın partisi diyarbakır'dan 3 vekil çıkardı...

konuşmayı bilmeyen dalga geçilen adamın partisi oylarını artırıp, %10'dan fazla oy aldı...

depremde gece gündüz çalışan parti %1.7 oy alırken, tek politikası mancınıkla suriyeli'leri göndermek olan parti %2,5 oy aldı...

kadın fotoğrafını bile yasaklayan, nafakayı kaldıralım, istanbul sözleşmesine tükürelim diyen parti seçimin en önemli çıkışını yaptı...

hakir görülen “gerizekalı” denen kesim gayet güzel konsalide olup, tek bir oy bile harcamazken, “çok akıllı yurdum solcusu” ortak listeden girmeyip, 4 vekil aldı, karşılığında muhalefete 12 vekil kaybettirdi....

30 büyükşehrin 16'sını kazanan adam %45'te kaldı...

siyasi yaşantısını ve genç ömrünü halkı için yıllardır tutsak olan geçiren adamın partisi %8,5'a geriledi...

hadi hepsi neyse de ulan...

dört gün enkaz altında kalıp, soğuktan ve açlıktan titreyerek depremde yaşamını yitiren 50 bin insanın olduğu şehirlerde, iktidar partisi %70'leri geçti... aynı yerlerde hayatta kalanlar zafer konvoyları düzenledi...

daha da sayarım da, kime ne söyleyeceksin ki!!!

sözün bittiği yerdeyiz.....

bir gece de on yıl yaş aldım.

ruhum çekildi sanırım, pc'nin başında öylece oturuyorum.
bunca kötülüğe rağmen hala nasıl bu kadar oy alabildiler aklım almıyor.

uzun zamandır böylesine hayal kırıklığına uğramış hissetmemiştim.
akıllı azınlığın gücü yetmedi yine.yeteceğine olan inancımı da taze tutamıyorum zira o kadar emindim ki güzel ülkeme baharın geleceğine,gerçek manada hava bile pırıl pırıl günlük güneşliydi,bugün karanlık bir sabaha uyandık.halbuki ben kapalı havaların insanıyımdır.ilk defa enerji dolmadım bu grilikten.
mutsuz ve çökmüş hissediyorum.

kalbim sıkışıyor yaaa. büyük hayal kırıklığı ve öfke. başka da bir şey değil.

dün gece şener şen'in ve kemal sunal'ın sosyolojik filmlerini daha derin düşünmeye başladım ve gerçekliğini farketmeye başladım. maalesef bu toplumun doğrudan, haktan, adaletten, iyilikten yana hiç olmadığını farkettim. güzellikten, etikten, dürüstlükten...
güzel insanları hiç sevmedi bizim insanlarımız, gözlerinin içi gülen, ağzından iyi şeyler çıkan, sevgiden, güzellikten, umuttan bahsedeni hiç sevmedi...
ezdi... kafasını taşla ezdi, yaktı, yıktı, diri diri mezara koydu, suratına tükürdü, ama
tersini yapana kul, köle oldu.
bu gerçekliği nihayet kabullenen farklı biri olarak uyandım bugün. ve maalesef son nefesime kadar bu farkındalık ile yaşayacağımın da bilincindeyim.

son nefesimden sonra varsa öteki taraf, hesap soran ben olacağım. tanrıya neden iyilerin cehenneme kötülerin cennete gittiğini soracağım.
dedim ya... başka biri olarak uyandım bugün.

bu kadar enseyi karartmayın gençler, yapacak bir şey yok. ikinci turda da oyumuzu kullanıcaz, yine kazanamazsak da türkiye'de kalıcaz. tüm büyük şehirler chp'de, bunu akıldan çıkarmamak gerek.

sizin boşluk hissiniz hiç bitmeyecek.

boş konulara angaje olanların deneyimlediği histir, tanım

cahillerle olan savaşı yine kaybettik büyük bi hayal kırıklığı..