bir onlar mı? yarım asırlık ben de aynı şeyleri istiyorum.

çalışmadan para kazanmak istemeyen de mi var :d

ülkede çalışarak para kazanma devri bitti çünkü. para parayla kazanılıyor artık. önceden gelen paran yoksa anca karnını doyurursun.

üretmek vs zırvalarını geçiniz. nesiller boyu aynı kafa ne üretti ? ne değer yarattı ? en azından farklı bir yaklaşım farklı bir bakış açısı bile gelecekte farklı kıvılcımlara sebep olabilir.
asla tek düze ezbere kalıp bir düzende ve zihniyette olmamak lazım bu her nesil için geçerli.

bilginin ve zamanın ruhunu anlayan herkes zaten bir adım önde.

maalesef ortalama bir türk genci açlıktan ölse dahi inşaatta amelelik yapmayı asla kabul etmez fakat batmandan gelen koyu kürt bir genç yevmiyesini aldığı sürece amelelik yapar, hiç utanmaz ve zamanla usta olur, ardından iş alır taşeron olur daha sonra da sülalecek bir apartman veya site işine girip mütteahhit olmaya kadar

işte o ilk beyaz yakalı türk genci batmış eğitim sisteminde yerinde sayıklar ve ezik görülen kürt çocuk siyah passatıyla ortamlara akmayı yeni öğrenir

bu arada üstteki örnekte artık o çalışan genç suriyeli hatta bi kaç sene sonra afgan olacak hazır olun

yerinde istek. mevcut kapitalist sistemde çalışkanlığı erdem sanmak x, y ve prev-gen'lerin salaklığıdır.

1298 fransa'sında yaşayan, 2022 ırak'ında yaşayan ve sümer döneminde yaşayan gençlerin ortak sorunları vardı. bunlar gençlik ile ilişkili sorunlardı ve çağlar üstüydü. yani tarihsel değildi. bir de tarihsel olan, koşulsal olan, çevresel olan gençlik sorunları vardır. örneğin 1800'lerin sonu, 1900'ların başında doğan çocuklar savaş çocuklarıydı. ilk gençliklerinin önemli bir kısmı savaş, yıkım, fakirlik ve otoriter rejimlerden kaynaklanan sorunlarla geçti. elbette aynı tarihlerde doğmak, aynı sorunlarla yüz yüze olmayı da zorunlu hale getirmiyor. örneğin 1930'ların almanyasında yahudi genci olmak ile aynı tarihlerde aynı coğrafyada bir alman genci olmak aynı şey değil, olamaz.

türkiye'de doğup büyümüş z kuşağının sorunlarına odaklanacaksak, onlar da dünya tarihindeki her genç kuşak gibi az emekle çok kazanç elde etmek istiyorlar. bu çok temel bir insani , hatta hayvani içgüdüdür. ama bugün türkiye'de doğup büyüyen z kuşağının "çalışmadan para kazanmak istemek" için daha rasyonel gerekçeleri var. birkaçını sayayım:

- türk lirasının inanılmaz değer kaybı ile insan emeği aşırı değersizleşti. köpek gibi çalışsanız bile, z kuşağı yaş ortalaması ve nitelikleri düşünülürse, kazanılan para ancak temel ihtiyaçları karşılayabiliyor. o zaman gençler şunu düşünüyor; zaten evde ailemle kalarak temel ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum, o zaman neden haftada minimum 40 saat çalışarak benzer standartlara sahip olmak için çok daha mutsuz ve yorgun olayım.

- y ve z kuşağı mutluluğa erişim konusunda tarihin en şanslı iki nesli. çünkü evden hiç çıkmadan dünyayı gezebiliyor, kendilerini dijital paralel evrenlerle uyuşturabiliyorlar. önceden internet yokken insanlar bu tip mutlulukları ancak kitap, tv gibi birkaç araçla kendi başına elde edebiliyordu. onun dışında toplumsal olmaya mecburdu. şimdi ise bu iki kuşağın üyeleri zamanlarını olabildiğince bu dipsiz haz evreninde geçirmek için çok daha az çalışarak para kazanmayı arzuluyorlar. az çalışmak demek, kendilerine ayırabilecekler çok haz zamanı demek. tüketilecek çok fazla haz nesnesi var eskiye oranla.

- internet evreni sayesinde y ve z kuşakları sistematik bir şekilde daha iyiye, daha güzele maruz kalıyorlar. önceden fakir insanlar zengin insanların nasıl yaşadığına dair ancak fikir yürütebilirlerdi, şimdi ise dijital evrende herkes sahip olduklarını sergileme yarışında. bu da bunlara erişmeyi arzulayan bu iki nesilde bir tür yetersizlik ve telaş duygusu uyandırıyor. bu umutsuzluğun ilacı da paradoksal olarak bu dünyayı dijital evrende takip etmek oluyor. yani adam tüm iç dünyasını dijital iç evreninde tatmin ediyor. yaşayamayacağı evleri izliyor, sahip olamayacağı kızları/erkekleri stalklıyor vs. bu steril haz dünyası insanı dış dünyanın kaygılarından arınmaya sürükleyen bir ruh halini beraberinde getiriyor. bu nedenle gençler türkiye'nin çirkin reel yaşamına en az bulaşarak para kazanma hayali kuruyorlar. gençler mükemmel hijyenik dijital dünyalarından kafalarını çıkarıp, kaba saba, estetik olmayan reel dünyaya (türkiye simülasyonu) karşı daha kırılgan hale geliyorlar.

(bkz: çalış çalış ananın amı bir karış)

yeni neslin sabırsızlaşmasını göz ardı etmek yanlış olur fakat kimse emek vermeden karşılık beklemiyor. problem verilen emeğe karşılık alınan karşılığın mantıksız oluşu.

bugün değil ev, araba değil bilgisayar, telefon almak domates almak bile lüks. nasıl hala utanmadan böyle şeyler söylüyorsunuz anlamak çok güç.

bundan birkaç yıl öncesine kadar bile ekonomi çok iyi olmamasına rağmen normal maaş alan birisi altına arabasını, dişini sıkıp evini alabiliyordu. şu an böyle şeyler hayal gibi geliyor insanlara.

ekonomi çok iyi durumda olsa da yine böyle düşünenler olacaktır fakat bu kuşakla falan alakalı değil, bu kişinin kendisiyle alakalı.

çalışmadan para kazanmak istemeyen safi kerizdir.

herkes pasif gelir peşinde. kimi ev alıp kiraya verir, kimi taksi plakası alıp plakayı kiralar, kimi tarlasını icara verir, kimi bitcoin alır.

ha, çok zengin olsam yine çalışırdım muhtemelen. yıllarca okudum ve çabaladım bu günkü konumuma gelebilmek için. ve seviyorum da yaptığım işi. ama şu an çalıştığım gibi yoğun çalışmazdım kesinlikle. kendime ve aileme daha fazla zaman ayırırdım, daha fazla ve daha kaliteli tatil yapardım, daha rahat yaşardım.

edit: y kuşağı birey