(bkz: yangına karşı körük)

edit ek: mutlak liberal ekonomi demek doğanın ve insanın sömürülmesinin en uç halidir, yolsuzluğa gerek kalmaz, bu bakımdan doğru.

yenidoğan yoğun bakım işletmeciliğinin en liberal örneğini daha yeni gördük.

"liberal ekonominin sık sık yolsuzluk şöyle dursun beraberinde tüm ekonomiyi çökerteyazdığını, üzerine devlet eliyle vatandaşın parasıyla kurtarıldığını bilmeyen veya bilmezlikten gelenlerin inanabileceği slogan.

iki küçük örnecik için (bkz: enron) (bkz: 2008 ekonomik krizi)"

tek bir örnek üzerinden genelleme yapılamaz. amerikan ekonomisi hala dünya gsyih'ın yüzde 24'e sahip.

örnekleme yapılacaksa bugünün müreffeh ülkelerinin nasıl ekonomilere sahip olduğuna bakmak lazım.

hukuk, liberal ekonomi, minimal devlet.

hepsinde ortak özellik bu.

liberal ekonomi değil tamamiyle kamu yükünden ve torpillilerden arındırılmış serbest piyasanın olduğu bir düzen gereklidir …

liberal olmanın ne kadar kolay olduğunu gösteren argümanlar, bir iki kavram ile karmaşık meseleleri açıklayabiliyorsunuz. teorik olarak özel sektör güvenilir kamu güvenilmezse neden devletin her sektörde düzenleyici denetleyici üst kurulları var?

dünyada kamudan en çok ihale alan 10 şirketten 5'i türkiye'den, bunların yemediği bok yok, bu şirketler kamu işletmesi mi?

ihalelerde kamu görevlileri görevini yapmıyor dersen o zaman kamudaki yolsuzluklarda da görevini yapmıyorlar deriz.

asrın vurgunu denilen yolsuzluk özelleştirilen türk telekomda oldu, karşılanmayan milyarlarca dolarlık yatırım taahüdü kamuya borç yükü olarak bindirildi. dünyada da bir sürü örneği var. bolivya'daki meşhur su savaşları özelleştirilen su tesislerindeki yolsuzluklarla ilgiliydi. yunanistan krizden sonra birçok önemli sektörü avrupalı şirketlere sattı, bu sektörlerin kamu borç yükü arttı.

"özel sektör verimlilik odaklıdır yolsuzluk olmaz" gibi teorik kabullerle yaklaşacaksak devlet de "eşit ve adil hizmet odaklıdır yolsuzluk olmaz" dememiz lazım. gerçek hayat liberalizmin 25 sayfalık el rehberlerindeki gibi değil.

al, neoliberalizmin babası ingiltere'den haber: https://www.independent.co.uk/…e-deals-9175336.html özelleştirilen demiryolunda hem hizmet kalitesi düştü, kazalar arttı. bu verdiğim haberde iflas edip kamu kaynaklarını zayıflatan railtrack şirket yöneticisinin ihaleler için aldığı rüşveti söylüyor.

liberallerin yüzeyselliklerinin temelinde devletin kapitalist niteliğini yok sayıp devlet ile piyasayı birbirine zıt iki varlık olarak görmeleri yatıyor. şu anki hükümetin kabine tarihinde özel sektörde yatırımı olmayan adam mı var? önünde rusya azerbaycan gibi örnekler var, panamadaki yüzlerce milyar doların sahibi oligarkların hepsi şirket yöneticisi.

teoride hatalısın, pratikte ise dünya üzerinde örneği ender bir çetenin usulsüzlüklerini kamuya mal edip metalaşmayı meşrulaştırmak pragmatizmdir, ahlaksızlıktır.

edit: bir arkadaş o zaman çözüm ne diye sordu. türkiye'de yolsuzluk sorunu demokrasi ve hukuk sorunundan bağımsız değil. türkiye demokrasi ve hukuk krizine cumhuriyet tarihinin en geniş özelleştirmelerini yapmış, derelerini savunan halka polisiyle jandarmasıyla saldıran bir iktidarın döneminde girdi.

çözüm katiyen daha fazla özelleştirme değil, aksine daha fazla kamu denetimidir. meclis gibi kökleri 19. yüzyıla dayanan siyasi temsilin en ulvi organı bile çöktüğü bir ortamda yolsuzluk vakai adiyedir. çözüm bu hükümetin elitlerini her sektöre dahil oldukları iktidar ağlarıyla birlikte yargılayıp halkın yöneticiler üzerindeki denetimini esas benimsemiş yeni bir devlet ve bürokrasi inşa etmektir.

türkiye ve bolivya örneği zaten baştan hata.

bir kere türkiye'yi değil karma ekonomi oligark ekonomisi tanımı bile kurtarmıyor. beşli çetenin varlığının herkes farkında.

bir çeşit kliyentilizm var. tamamen etkiye açık ve amatör bir bürokrasinin işleri bunlar. kadrolaşmanın kolaylıkla kotarıldığı, cemaatlerin kolaylıkla at koşturduğu bir bürokrasi bir yargı var elimizde.

bunu örnek göstererek teori çökertilemez.

ayrıca. devletin denetleme ve düzenleme de başarısız olması devletin başarısızlığıdır. piyasanın değil.

piyasa tokamaktaki plasma gibidir. yapısı gereği yakar. onu tokamak içinde manyetik alanda yerinde tutacak olan devlettir.

ingiltere, almanya, amerika bunu güzelce yapıyor. başarılı ekonomiler. hakkını yemeyelim.

kuvvetler ayrılığının sözde değil özde olmadığı bir ülkede hiçbir ekonomik modelden doğru sonuç alınamaz.
bu kamu egemenliği için de, serbest piyasa hakimiyeti için de geçerlidir.

ben sana ne dedim? burası zombilerle dolu, sarhoşlarla dolu, demedim mi? adam gelmiş daha fazla özelleştirme değil daha fazla kamu denetimi lazım diyor. lan zaten kamu denetçi olsun diyor adam ticaretten çıksın diyor, bu da gelmiş itiraz ederek aynı şeyi söylüyor ama özelleştirme olmasın diyor. delirirsin.

oha oha.

lan biri mesajla "şizofren misin" diye soruyor.

olm nasıl kırmışlar sizi 70-80 nostaljisi ile.

komünizm ile totaliterizm aynı lan. hepsini gördük.

belediyenin halka bedava hizmet sunması gerek diyor.

la hiçbir şey bedava değil. bunu anlamayacak ne var.

belediye yolun da, suyun da, sokak elektriğininde, bedava otobüs yolculuğunun da, çöpün de parasını alıyor lan.

hepsinin parası bizim cebimizden çıkıyor.

parkın elektriği de bedava değil, kaldırımın taşı da. trafik ışığının bile parası alınıyor.

ışte bunlar hep sadaka kültürü.

amerika'da devletin eğitimde esamesi yok. evet. eğitimde öyle ya da böyle var. ama ben bedava eğitim vereceğim demiyor.

bedava diye birşey yok. bunu anlayın.

neyse. amerika'da non-profit yani kar amacı gütmeyen okullar var. öğrenciden çatır çatır parayı alır. rekabetçi eğitimi verir. ama para okul dışına çıkmaz. okulda kalır.

kar amacı yok. o yüzden kar dışarıya çıkmaz.

tekrar söyleyeyim de kulaklara küpe olsun.

bedava yoktur. bedava denen herşeyin bedeli birinden çıkar.

devlet bedava eğitim, sağlık sunamaz.

devlet çürümeye, yozlaşmaya meyillidir. bunu engellemenin tek yolu onu küçültmek, gücünü kurumlara dengeli dağıtmak.

devletin baba olmaktan çıkması sadece piyasaya polislik ve hâkimlik yapması gerekiyor.

birşey üretmesin. yenmez.

birşey satmasın. bedeli ağır olur.

hizmet sunmasın. değmez.

devletin başına bu kadar yetki verdiğimiz mafyatik düzeni kaldırsak büyük adım atmış oluruz. sonra bakarız modele. bizim gibi yoz toplumlarda her türlü sistem zor.