dincilik (satıcı taraf) ve dindarlık (alıcı taraf). alan memnun satan memnun...

açık ve net bir şekilde söyleyebilirim ki,ahlaki yozlaşmadır.türkiye olarak sorunların kaynağını değil de sonuçlarını ortadan kaldırmaya yönelik faaliyetler yürüttüğümüzden,bu sorun asırlarca devam da edecektir zaten.
kimse kusura bakmasın ama zorunlu din dersiyle olacak işler değil bunlar.önce insan olmayı öğreneceğiz sonra gerisi zaten gelir.

islam kadar başınıza taş düşsün şerefsizler bu ne kin bu ne nefret bu ne faşizim yeter be edi bese...

var olmayandır. türkiye asla düzelmeyecek ne demek kardeşim? neden düzelmesin? bir de düzelmekten kasıt nedir? hiç bir problemi olmayan, her şeyin dört dörtlük bir ülke haline gelmesiyse bu konuda isveçten, norveçten, finlandiyadan farkımız yok. yok eğer söylemeye çalıştığın şey işsizliğin insani rakamlara düştüğü (mesela diyelim yüzde 5), terörün bittiği, tecavüz/adam öldürme/hırsızlık vs gibi suçların minimum seviyeye indiği bir ülke haline gelmekse, daha fazla demokrasiye sahip olmaksa; olur neden olmasın?

bugünün tohumları atılmadan önce avrupa çok mu insancıl bir yerdi sanıyorsunuz siz? bugünün hayranlık uyandıran iskandinav ülkeleri hep böyle miydiler? güney kore bayağı bayağı çağ atlayalı ne kadar zaman oldu?

evet, şu anda pek çok eksiğimiz var müreffeh ülkelerle kendimizi kıyasladığımızda. ama bu eksiklikler hiç bir zaman giderilemeyecek olan eksiklikler değil. müreffeh toplumlar elf çocuklarıyken bu millet maymun soyu da değil. hepimiz insanız işte. din diyor çıkıyor birisi kenara. yahu kardeşim insanlar dinlere inanıyorlarsa bir sebepten dolayı inanıyorlar. dini ortadan kaldırdığında o sebepler ortadan kalkacak mı sanıyorsun? bir insanın ateşi çıktığında soğuk suya atıp ateşini düşürdüğünüzde hastalığı tedavi etmiş mi olursunuz mesela? yoksa tedavi için ateşin çıkmasına sebep olan etmeni mi ortadan kaldırmaya çalışırsınız? hem neden sizi bu kadar rahatsız ediyor insanların bir dine inanması? kimseye zarar vermeden, düşmancıl hisler de beslemeden güzel güzel namazını kılıp orucunu tutan birinin kime ne zararı var mesela?

cehaletmiş de, yozlaşmaymış da, milletçe iqmuzun düşük olmasıymış da... balık tüketimini artırırsın, beslenmeye dikkat edersin, anne sütü konusunda insanları bilinçlendirirsin yirmi yılda iq ortalamasında dünyanın zirvelerine oturursun. hiç de zor değil.

doğru eğitim politikalarıyla en iyi mühendisleri de yetiştirirsin, en iyi filozofları da, en iyi sanatçıları da.

o eğitimin süzgecinden geçen insanları artık sikindirik diziler, filmler tatmin etmez. hep daha fazlasını isterler, talep ederler. bir bakarsın bugün arka sokakları izliyor diye eleştirdiğin millet bir iki kuşak sonra en güzel, en nadide sanat eserlerini ortaya koyan ve bu eserleri en iyi şekilde onurlandıran bir millete dönüşmüş.

dini eğitimle şununla bununla öldüremezsin, bitiremezsin. zaten kafası az çok çalışan hiç kimse de bunu yapmaya çalışmaz, bununla uğraşmaz. ister dinsiz olsun, ister deist olsun, ister ateist. ama yukarıda saydığım reformları gerçekleştirebilmiş bir toplumun içerisinden kolay kolay ışid gibi örgütler de yeşermez, madımak canileri de boy göstermez. insanların neye inandıkları da hiç kimseyi ilgilendirmez.

hiç bir toplum "karakteri" ya da "genleri" yüzünden geri kalmayı tercih etmez. sebep çok büyük çoğunlukla fiziksel faktörlerdir. kültürel faktörler de zaten yine fiziksel faktörlerin toplumda oluşturduğu etkilerin bir çeşit yansımasından ibarettir. dolaylı olarak onlar da fizikseldir. tarihi iyi okuyup incelerseniz, bir milletin üstün faziletlerine atfedilen büyük sıçrayışların arkasında hep fiziksel bir zorunluluk olduğunu görürsünüz. elbette bu söylediğim şey, insan aklının önemini azımsadığım anlamına gelmez. tam aksine. insan aklı, ve bir yekün olarak toplumsal akıl, bu süreçte tam bir katalizör işlevi görür. eninde sonunda her uygarlık benzer seviyelere erişir ancak kimisi daha hızlı, kimisi daha yavaş erişir.

bizde yeterli kaynaklar var. bu kaynakları doğru kullanabilmemiz önemli. onu başardığımız anda, biz de yarının güney koresi olabiliriz. bunun önünde kendimizden başka hiç bir engel yok.

memleketteki genel insan karakterinin "tembellikle karisik ihtiras" durumuna dayanmasi.

bir seyler cok istenir, ama is bu seylerin elde edilmesi icin gerekli bilginin, becerinin edinilmesine, emegin ortaya konmasina, risklerin goze alinmasina, gunbegun mucadelenin yapilmasina geldiginde turk insani duraksar. ımkani varsa armut pis, agzima dus ister.

guzel ornegi "yerli araba" konusunda gidip gm'in 10 kusur yil onceki platformunun satin alinmasidir. dine duskunluk de biraz buradan; karsilasilabilecek her duruma cevaplar hazir zaten. kafa patlatmaya, ahlaki celiskilerle yuzlesmeye ne hacet? hatta bana kalirsa taciz, tecavuz vakalarinin coklugu da (butunuyle demiyorum ama) kismen buradan kaynaklanir. kurt sorunu da buna ornek. bir kalkistilar cozmeye, baktilar yemiyor, beklenenden zor olacak, eski bilinen kolayci siddet sarmalina donuldu. bircok seyleri yapmaya niyet var da iste, nefes yetmiyor.

arzu ile tembellik birlesince kestirme yollar hep tercih edilir.

inat. herkes birbiriyle bir inatlaşma halinde. o yüzden hiç bir topluluk birşey üretemiyor, geliştiremiyor.hep bir inatlaşma galip gelme üstün çıkma. bir de sebebini anlamadığım bir rekabet var. zaten ortada rekabet etmeyi gerektirecek bir ürün yok kimse birşey üretmiyor herkes birbirini kıskanıyor. kimse kendi işine bakmıyor. derdi kendisi iç dünyası ürünleri değil başkaları. bu yüzden de sorunlu öfkeli herkesin işine burnunu sokan bir toplum haline geliyoruz. birlikten kuvvet doğar bilim doğar sanat doğar. huzur olur. bir şekilde fazla öfkeli bir toplumuz. öfkeli ve gereksiz inatçı. başkalarıyla ilgilenmek kıskanmak uğraşmak yerine işimize baksak halbuki işimizi daha iyi yapacağız. daha iyi ürünler çıkacak. insanlar daha iyi yetişecek.ekip olmayı öğrenmemiz lazım.

dışarıya olan hoşgörünün birbirimize karşı olmaması. hep diğerleri aptal mal bi ben zekiyim bi benim düşüncelerim doğru mantığı. birbirimize düşman kesilip başkalarının götünü yalama çabamız. kısaca aşağılık kompleksi...

ne faşizm ne cehalet ne de başka bir şey... biz çıkarcı bir toplumuz. şark kurnazı, menfaatçi, kısa vadeli hesplar yapmaktan gözü dönmüş bir topluluğuz. türküyle, lazıyla, kürdüyle, çerkeziyle bilmem nesiyle bu topraklarda yaşayan insanlar olarak komple böyleyiz lan. dünyamız dar, hesaplarımız kısa vadeli ve bencilce. bizim için bir "bütünlük" algısı, "toplumsal kaygı", oturmuş geniş çaplı huzuru arzulayan değerler yok. hep günü kurtarma derdindeyiz, "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" modundayız. ve çıkarımız kimden yanaysa o tarafa sorgusuz sualsiz geçmekte beis görmüyoruz.

bir şeylerin farkına vardığımız liseli çağlarımızda isyan edecek gibi olduğumuzda ailemiz susturuyor oğlum/kızım daha çocuksun, küçüksün neyin isyanı lan bu!önce okulunu bi bitir, sonra ne bok yiyeceksen yersin diye.

üniversiteye geliyoruz, artık isyanımız artık biraz daha donanımlı, temeli sağlam bir hal alıyor. orada da bize deniyor ki hele şu işi gücü bir eline al, okulu bitir sonra ne bok yiyeceksen yersin diye. aman göze batma, aman fişlenme, aman sivrilme.... gençliğine yazık diye. gençliğine yazık(!) ne kadar da ironik. sonra da işi gücü eline al sonra yaparsın yapacağını. işi gücü alırsın eline, sonra da aman ses etme işinden gücünden olursun...

şükret, millet asgari ücretle günde 12 saat çalışıyor, sen bulmuş da buduyorsun. bak elin oğlu üniv bitirdi de iş bulamadı, şükret senin işin var...

okumayan kesim içinse hep bir kısa yoldan köşeyi dönme hikayeleri anlatılır. hep bi kolay kazanca, kısa yoldan zengin olup kendini kurtarma aşılanır...

biz nasıl adam olalım ki lan! kendimizden başka derdimiz yok ki. üç beş öğretilmiş ezber yargıdan, slogandan ibaret toplumsal duyarlılığımız. kimse kimsenin sikinde değil. nasıl adam olacağız ki!

sadece türkiye değil dünya da daha iyiye gitmeyecek. dünya'nın da kötüye gitmesinin sebebi din. daha muhafazakar insan daha kolay yönetiliyor, sömürülüyor. bu da sistemin işine geliyor. başka da bir nedeni yok.

tek turkiyenin degil ortadogu halklarinin icinde oldugu durum. gunumuze kadar duzelmemistir bundan sonra da duzelmeyecektir. ıster hristiyanlik olsun ister muslumanlik isterse de putperestlik olsun dinlerin hepsi siyasiler tarafindan kullaniliyor. dunyanin hemen hemen her ulkesinde bu durum vardir, ayrimsiz hepsinde vardir. peki neden ortadogu cografyasinda bu durum bu kadar fazla derseniz cevabi tamamen halk. ısteyen tepki gostersin bu halk egitimsiz, bu halk sorgulamayan, bu halk kendini gelistirmeyen bir halk. nesillerdir sure gelen bir aci verici aliskanlik olarak bu halk dini kullananin yaninda yer aliyor. su anki hukumeti sevmeyebilirsin yaptiklarini begenmeyebilirsin hatta bu yuzden ulkenden bile soguyabilirsin. ama hepimiz de biliyoruzki hukumetlik olay degil bu. bunlar gider bi baskasi gelir. bu halk yine dini somurenin gucune guc katar kendi ise alt seviyenin bile altindaki yasam standartlariyla yasantisina devam eder