rahmetli sadri alışık'ın seri şekilde vizyon yapımlarını tiye aldığı zamanlarına denk gelmiş olsa mutlaka yapacağına emin olduğum bir film olurdu. çok da şahane olurdu aslında.
ne gandalf'a "hacıbaba" ne sauron'a "gözüne gözlük" demesi eksik kalırdı. elf'leri gördüğü anda "aha! bizim spak'ın sülale burdaymış" demesi bambaşka bir lezzet olurdu.
- yav diyorum ki yüzüğü ateşe atacağımıza bozdurup kendimize kayıntı yapsak. karnımız gurulduyor açlıktan anadın mı.
- yuu şalll nat pas!
- öyle olmaz hacıbaba, yerden taş alır gibi yap bak ne bizim kaçıyor.
hobbit köyüne gelir.
- doğuştan paletli bunlar hacıbaba, yüzme olimpiyatlarında madalya bırakmazlar valla.
arwen'le karşılaşır:
- sizi gözüm bi yerden ısırıyor, ailede uzaya çıkan var mı hiç?
zırhları, kılıçları, atlarıyla savaşa gidenlerin arasına dalıp
-aha kılıç kalkan ekibiyle karşılamaya gelmişler beni!
yol için lembas veren elflere
-bu ne ya, rahmetli anacığım olsa ekmeğin içine koyardı soğanı koyardı haşlanmış yumurtayı. bak spak'ın kuzenisiniz diye laf etmiyorum ama öyle sunta gibi şeyler yemekle geçmez bu hayat bilin
- gandalf abi sen bülebendirebildin mi?
- nea?
- zıııııtt hobbitköyy..
nazgul'lara da gulnaz derdi. agzina saglik.
-yav ne mordor'u be aksakal. bildigimiz
burduriste.