daha iyi bir is yapabilecek deneyimleri, becerileri yada eğitimleri olmadigi icin istifa edemiyorlar.

ortada şöyle bir gercek var, koşulları beğenmiyorsun, ama daha iyi koşullara sahip olan bir mesleği yapabilecek donanıma da sahip degilsin. o zaman öğren kendini geliştir, birkac sene zamanindan uykundan tatilinden fedakarlık yap, sonra baska bir mesleğe transfer ol.

bizim insanimiz hic mücadele etmeden sadece şikayet ediyor (istisnaları goruyorum ve tebrik ediyorum, memurluktan istifa edip kendi şirketini kuran yada özel sektörde iyi yerlere transfer olan nice yiğitler tanidim)

iş kolu olmadığından olabilir mi?

itfaiyeci istifa edince nerede çalışacak?
imam isen nerede çalışacaksın?

diye devam eder.

memur maaşlarının az olduğunu yalnızca memurlar söylüyor. hiç bişey yapmadan 3 asgari kazanıyor adamlar hala da beğenmiyolar. %98'nin özelde asgari üstü şansı yok. %2'lik kısıma denk gelmedim daha ama bir ihtimaldir diye birakiyorum haksızlık yapmayalım maksat :d

aç kalmamak için.

bi de bunlar çıktı. bir insanın bunu yazması için iki sebebi olabilir. ya gerçekten maliye bakanı kafasıyla memur maaşlarını yük sayıyordur ki böyle düşünenlere lafım yok çünkü en azından beyinleri var . ikinci olarak da kikko bir hayatı olanlar var. sanıyorlar ki memurların %100 ü yatıyor ve onlara asgari ücret odense sorunlar çözülecek. bunların yaşadığı leş hayat muhakeme güçlerini de bitirmiş. kodumun kikkoları

istifa edip berber dükkanı acan öğretmen arkadışım var.

buda klasik akp sacmalamasıda artık lafta kaldı.

az gelişmiş cahil birinin açtığı embesil başlık.

(bkz: hastaysa neden intihar etmiyor)

memur kendi alanında çıkarsa 2dakika hayatta kalamaz. ona asgari ücret bile versen çalışır ama yerinden ayrılmaz.

yaptıkları işe göre az değil bu gerçeklik nedeniyle.

bu soru, sizin o özel sektörün acımasız çarklarında beyni hamur olmuş zihniyetinizin en net yansıması. sanıyorsunuz ki hayattaki her karar, sikik bir excel tablosundaki kar/zarar analizine göre alınıyor. sizin o daracık dünyanızda, maaş dışında bir değişken yok.

o istifa etmeyen memurun kafasının içinde dönen, sizin asla anlayamayacağınız dinamikleri o sikik kafanıza sokacağım:

1- garantili sefalet, belirsizlikten her türlü iyidir mantalitesi:

bu, memur zihniyetinin temel taşıdır. en büyük taştır, en ağır taştır.

evet, maaş az olabilir. ama o maaş, her ayın 15'inde, kıyamet kopsa bile o hesaba yatar. bu, özellikle ailesi olan, borcu harcı olan bir adam için, parayla satın alınamayacak bir zihinsel lükstür.

özel sektördeki bir çalışan daha fazla maaş alsa da "acaba patronun götünü yeterince yaladım mı?" diye anksiyete krizi geçirirken memur akşam olsa da eve gitsek derdindedir.

2- konfor alanının dibinin dibi:

yıllarını devlete vermiş bir adam düşünün. bir düzen kurmuş, bir çevre edinmiş, işin bütün inceliklerini, kimin nerede ne bok yediğini öğrenmiş. konfor alanı'nın dibine vurmuş. şimdi bu adam 45 yaşında istifa edip, özel sektörde sıfırdan mı başlayacak?

başlayamaz, korkar. o devlet dairesi, onun için bir hapishane olabilir ama en azından bildiği bir hapishanedir.

3- devlet baba güvencesinin yarattığı statü:

siz istediğiniz kadar memur yatıyor, maaşları az!, meurluk ne yea diye taşak geçin, anadolu'da hala "devlet memuru" hala bir statü sembolüdür. o "memur" kimliği, adama toplum içinde bir saygınlık, bir "güvenilirlik" aurası katar. adam evini kiralarken, araba alırken vs vs onu hep hisseder.

4- alternatifsizlik :

memurların bir kısmı, gerçekten de özel sektörün acımasız ortamında ayakta kalamayacak yeteneksizliktedir. ayrıca bazı mesleklerin özel sektörde yeri yoktur. polis, asker ne yapacak özek koruma, güvenlik mi olacak? koca bakanlıklarda iş yürüten memurların çoğunun görev tanımı ve nitelikleri özel sektörde ancak danışman olarak çalışmaya yarar. o da belki. ki onun hacmi çok çok az.

5- kazanılmış hak boru değildir:

özel sektördeki adam her an ayağının kaydırılabileceğini, haksızlığa uğrayabileceğini, üç kuruşluk tazminatla kapı dışarı edilebileceğini bilir. ama memur?
657 denilen o kutsal kanun, onun zırhıdır. adam bilir ki fetöcü terörist olmadığı sürece onu o koltuktan atmak imkansızdır. en fazla farklı yere sürülür. o kadro denilen şey, sadece bir iş güvencesi değil, onun kazanılmış hakkıdır. bu hakkı vermek yerine yapılan işi sik gibi yapmak daha yeğdir.

unutmayın devlet aygıtında denetleyen adam da memur. maaşlar azalınca herkesin işine karşı sorumluluğu ister istemez gevşer.

6- bir gün her şey düzelecek umudu:

hükümet değişince bizim durum düzelir, "seçimden önce bir seyyanen zam daha patlatırlar". umudu her daim hakimdir.