özel sektörde asgarinin %20 fazlasına ruhunu satan köleler neden istifa etmiyor? asgari ücretle çalışan mühendisler, beş parasız avukatlar, eve gece 2'de dönen reklamcılar, özel hastanelerde acımasızca sömürülen sağlık personelleri, özel okullarda asgari ücret alıp sınıfa paspas atan öğretmenler, bütün gece çalıştığını plaka sahibine teslim eden taksiciler? özel sektörde alanı mesleği fark etmeksizin maaşından, yan haklarından, mesai saatlerinden, mobbingten ağlamayan tek bir allahın kulu var mı?

sizler, bir yerden bir şekilde maaş alan herkesin aynı safta olduğunu anlamamakta ısrarcı olan köleler, öfkenizi aynı sizler gibi az maaş alan kişilere değil hepimizi buna mahkum edenlere yöneltmediğiniz sürece kimse istifa etmeyecek. hiçbir şey değişmeyecek.

sorgulamanız gereken kişiler sizden 10k fazla maaş alan memur, günlük 50 lira fazla sodexo alan beyaz yakalı değil; sizin bir yıllık maaşınızı metresinin oğluna yarım günlük cep harçlığı olarak vere(bile)nlerdir.

daha iyi bir is yapabilecek deneyimleri, becerileri yada eğitimleri olmadigi icin istifa edemiyorlar.

ortada şöyle bir gercek var, koşulları beğenmiyorsun, ama daha iyi koşullara sahip olan bir mesleği yapabilecek donanıma da sahip degilsin. o zaman öğren kendini geliştir, birkac sene zamanindan uykundan tatilinden fedakarlık yap, sonra baska bir mesleğe transfer ol.

bizim insanimiz hic mücadele etmeden sadece şikayet ediyor (istisnaları goruyorum ve tebrik ediyorum, memurluktan istifa edip kendi şirketini kuran yada özel sektörde iyi yerlere transfer olan nice yiğitler tanidim)

memur maaşlarının az olduğunu yalnızca memurlar söylüyor. hiç bişey yapmadan 3 asgari kazanıyor adamlar hala da beğenmiyolar. %98'nin özelde asgari üstü şansı yok. %2'lik kısıma denk gelmedim daha ama bir ihtimaldir diye birakiyorum haksızlık yapmayalım maksat :d

aç kalmamak için.

az gelişmiş cahil birinin açtığı embesil başlık.

(bkz: hastaysa neden intihar etmiyor)

memur kendi alanında çıkarsa 2dakika hayatta kalamaz. ona asgari ücret bile versen çalışır ama yerinden ayrılmaz.

yaptıkları işe göre az değil bu gerçeklik nedeniyle.

bu soru, sizin o özel sektörün acımasız çarklarında beyni hamur olmuş zihniyetinizin en net yansıması. sanıyorsunuz ki hayattaki her karar, sikik bir excel tablosundaki kar/zarar analizine göre alınıyor. sizin o daracık dünyanızda, maaş dışında bir değişken yok.

o istifa etmeyen memurun kafasının içinde dönen, sizin asla anlayamayacağınız dinamikleri o sikik kafanıza sokacağım:

1- garantili sefalet, belirsizlikten her türlü iyidir mantalitesi:

bu, memur zihniyetinin temel taşıdır. en büyük taştır, en ağır taştır.

evet, maaş az olabilir. ama o maaş, her ayın 15'inde, kıyamet kopsa bile o hesaba yatar. bu, özellikle ailesi olan, borcu harcı olan bir adam için, parayla satın alınamayacak bir zihinsel lükstür.

özel sektördeki bir çalışan daha fazla maaş alsa da "acaba patronun götünü yeterince yaladım mı?" diye anksiyete krizi geçirirken memur akşam olsa da eve gitsek derdindedir.

2- konfor alanının dibinin dibi:

yıllarını devlete vermiş bir adam düşünün. bir düzen kurmuş, bir çevre edinmiş, işin bütün inceliklerini, kimin nerede ne bok yediğini öğrenmiş. konfor alanı'nın dibine vurmuş. şimdi bu adam 45 yaşında istifa edip, özel sektörde sıfırdan mı başlayacak?

başlayamaz, korkar. o devlet dairesi, onun için bir hapishane olabilir ama en azından bildiği bir hapishanedir.

3- devlet baba güvencesinin yarattığı statü:

siz istediğiniz kadar memur yatıyor, maaşları az!, meurluk ne yea diye taşak geçin, anadolu'da hala "devlet memuru" hala bir statü sembolüdür. o "memur" kimliği, adama toplum içinde bir saygınlık, bir "güvenilirlik" aurası katar. adam evini kiralarken, araba alırken vs vs onu hep hisseder.

4- alternatifsizlik :

memurların bir kısmı, gerçekten de özel sektörün acımasız ortamında ayakta kalamayacak yeteneksizliktedir. ayrıca bazı mesleklerin özel sektörde yeri yoktur. polis, asker ne yapacak özek koruma, güvenlik mi olacak? koca bakanlıklarda iş yürüten memurların çoğunun görev tanımı ve nitelikleri özel sektörde ancak danışman olarak çalışmaya yarar. o da belki. ki onun hacmi çok çok az.

5- kazanılmış hak boru değildir:

özel sektördeki adam her an ayağının kaydırılabileceğini, haksızlığa uğrayabileceğini, üç kuruşluk tazminatla kapı dışarı edilebileceğini bilir. ama memur?
657 denilen o kutsal kanun, onun zırhıdır. adam bilir ki fetöcü terörist olmadığı sürece onu o koltuktan atmak imkansızdır. en fazla farklı yere sürülür. o kadro denilen şey, sadece bir iş güvencesi değil, onun kazanılmış hakkıdır. bu hakkı vermek yerine yapılan işi sik gibi yapmak daha yeğdir.

unutmayın devlet aygıtında denetleyen adam da memur. maaşlar azalınca herkesin işine karşı sorumluluğu ister istemez gevşer.

6- bir gün her şey düzelecek umudu:

hükümet değişince bizim durum düzelir, "seçimden önce bir seyyanen zam daha patlatırlar". umudu her daim hakimdir.

asgari ücretle çalışan niye istifa etmiyorsa ondan etmiyor.

memur adam istifa edemez. ilk 5 seneden sonra filan mümkün değil. özel sektörde karşılığı olan devlet isi çok azdir çünkü. zaten özel sektörde karşılığı olan mesleklerde çalışan memurlar da istifa eder. transfer olurlar özel sektöre. maliye, gümrük müfettişleri vs.

devlet kendi alanında uzman personel yetiştirir. bunlara iş garantisi de verir ki. amirlerinin saçma sapan isteklerini yapmak zorunda kalmasın. bakanlar bile kimsenin patronu değildir. sizin o özel sektördeki patronun ağzına bakma olayınız devlette olmaz. bu sayede devlet mekanizması kişilerden bağımsız işler. ya da o iş garantisi sayesinde iyi üniversitelerden mezun olmus zehir gibi birini özel sektörde hiçbir karşılığı olmayan işlerse çalıştırabilirsiniz.