beyefendi kişiliğiyle örnek bir insandı, yüzünde çok masum bir ifade vardı, aynı zamanda soğukkanlıydı. gülmek gerçekten yakışırdı, gülümserken kendini tutmaya çalışır ve kaçamak bir gülüş sergilerdi, ekran önünde görmeye alıştığımız ve ülkenin sembol isimlerinin birer birer aramızdan ayrılması insana ölüm gerçeğini acı bir şekilde hatırlatıyor.
ailesine gerçekten helal olsun 10 yıl boyunca tıpkı bir çocuk gibi her şeyiyle en iyi şekilde ilgilenerek bakmışlar, insan yükü gerçekten çok ağırdır ve onlarca bakıcı size destek olsa bile hem ruhsal hem de fiziki olarak çok zordur.
koma ve
insan beyni gerçekten çok ilginç, bir insanın 10 yıl boyunca dünyadan soyutlanması ve tüm algılarının kapanıp birilerine bağımlı hale gelmesi ve bunun hepimizin başına gelebilecek bir şey olması inanılmaz garip geliyor. biri 10 yıl 1 gün önce kenan ışık'a "yarın saunaya gideceksin ve düşüp kafanı vurduktan sonra 10 yıl boyunca komada kalıp, bir daha gözlerini açamadan vefat edeceksin" dese büyük ihtimalle kahkaha atardı, o derece inanamıyor insan. komadan çıksaydı bile her şey onun için çok daha zor olacaktı, her şeyi en baştan öğrenmesi gerekecekti, sanırım vefatıyla ilgili söylenebilecek en doğru ifade "kurtuldu" olur.
ruhu şad olsun.