son filmler elbette güzeldir çünkü gelişen teknolojiyle birlikte şaha kalkmıştır. bana kalırsa en güzeli sırlar odasıdır. çocukların oyunculuğu ve dönemin teknolojisizliğine rağmenki tüm o sahneler ve ayrıca sırlar odasının girişi, çatalağız konuşmacalar filan... her zaman ilk tercihim olmuştur. ikinciye melez prensi koyardım.
david yates' in olmadığı filmlerdir.
o kadar güzel kitapların anasıyla yasak aşk yaşamış, filmlerde götünden tonla element uydurmuş, filmleri izlenmez hale getirmiştir.
melez prens filmi favorimdir. snape hocanın en başından kral olduğu belliydi.
film olarak favorim felsefe taşı
kitap olarak favorim
harry potter ve zümrüdüanka yoldaşlığı
filmler karanlıklaştıkça daha çok sevmeye başladım o yüzden ilk karanlık film denilebilecek ve en sevdiğim 2 karakter olan sirius ve remus'u tanıtan azkaban tutsağı ve son 2 film olan ölüm yadigarları.
sanırım en sevdiğim kitabı olduğundan bana göre ateş kadehidir.
harry potter ve ateş kadehi
7 çocuğu olan anne gibi;
"hepsi benim bebeklerim hiçbirini bir birinden ayıramam kiii"
net azkaban tutsağı.
özellikle sirius black ve patronus büyüsü kısımlarının seyir zevki çok üstlerdeydi. lupin'in karanlık sanatlara karşı savunma dersinde korkularıyla başa çıkma yöntemini ve patronus büyüsünü nasıl yapacaklarını öğretirkenki sahneler baya başarılıydı. özellikle kendisine sıra geldiğinde aslında kurt adam olmasından kaynaklı dolunay görmesi inceliği muazzamdı.
azkaban tutsağından sonra ölüm yadigarları gelebilir 1 veya 2 arasında gidip gelsem de 1 sanırım daha başarılıydı. ilk filmlerdeki çocuk filmi hissiyatı kaybolmuş, yerini karanlık temaya bırakmış müthiş bir görsel şölen sunmuştu.