milletçe delirmek ne demek onu görüyoruz günbegün. çevresindeki insanların bunu normal karşılaması daha da korkunç. yaşamın yükü mü insanların yükü mü daha ağır karar veremiyorum. tuhaflıklar silsilesi.
oksijen israfı iki adet insan görünümlü şahıslar.
dini motiflerle yetiştirilen çocukların beyninin sağlıklı olduğunu düşünmek saf bir yanılgı. bu çocuklar, küçücük yaşta zehirleniyor; doğruyla yanlışı, hakla batılı, hayatla sahneyi karıştırmayı öğreniyorlar.bu tür ailelerde yetişen normal bir birey hiç görmedim.
1doz taş ocağında balyozla taş kırma yazıyorum.
telefonsuz.
six feet under - sümeyye's way
gassal dizisinden etkilenilmiş ve cenaze yakınlarının ne hissettikleri düşünülmemiş. ayrıca başlığı açan da rahmetliye ve yakınlarına saygısızlık etmiş. ölülere, ceset denmez.
biraz empati.
videodaki kız, "ben çok dindarım ve ölümü, hayat gibi normal karşılarım" demek istemiş fakat bunu nasıl doğru bir şekilde ifade edeceğini bilemediği için bunun yerine istemeden, "insanların acısına saygı duymam" demiş olmuş.
ego, her şeyi şova dönüştürür.
akıl ise her şeyi yerli yerinde yapar.
kız, iyi bir dini eğitim almamış. almış olsa böyle olmazdı.
"senin namaz kılarken çekilmiş bir fotoğrafın var mı" diye bir öğreti var bu memlekette.
ha bir de insanlar enkaz altında, "yardım edin, kimse yok mu" diye seslenip yardım isterken onların selâsını okuyanlar vardı.
bunlardan, bu sonuçlar ortaya çıkıyor. onların yetiştireceği dindar nesil bu kadar oluyor.
hareketlere bak ya. ağzını gözünü kameraya bakarak değiştirmeler, yakın zoomlar... iş yaptın yani.
ceset görülmüyormuşmuş. iyi o zaman, ananız yatarken çağırın bir içerik üretici çeksin.
amannnn.
cennetten story atıp etkileşim almak olmasın ama cehennemden story atılabilsin cehenneme gitmek isteyecek tipler var çok var