neredeyse bütün profesyonel filmlerde vardır, en vurucu acıtıcı sahneden sonra, konuya pek bişi eklemiycek olsa da kafa dağıtıcı hoş sahneler eklenir. en son verilmek istenen mesaj uzaklaşmakta olan manzara eşliinde okunabileceği gibi, sade bir cenaze töreni de olabilir bu, önemli olan sunuluş şeklindeki "artık ağlatmıycam merak etme" havasıdır. yaş akmasın diye koccaman açılmış gözler çaktırılmadan küçük hareketlerle silinir. önce boyun kaşınmış gibi yapıp eli yüze yaklaştırmak tercih edilebilir. yine aynı süreç içersinde görsellik açısından ilgi çekici bi kaç nokta kullanılmıştır mutlaka, "hangi teknolojiyi kullanmışlar acaba" diye düşünmek de gayet etkilidir. elbet bu genellemeye ters düşen filmler de vardır, hele bi de sinemada izlenilmişse ışıkların da açılmasıyla saldırıya uğramış hisseder "şans tanınması"na alışmış insan.