sinema salonunda, sahneye en ideal uzaklıktaki koltuk sırasının en aritmetik ortasına oturma takıntısı olan adam..
mevzuubahis en koltuk, tarafından kapıldığı içün, hep bir sonraki sıranın aritmetik orta koltuğuna oturmak durumunda kalıyorum, sonra bir bakıyorum: esrarengiz bay f
* yayılmış koltuğa, inanmazsın valla efendiciğim; adamın koltuğunu ayağını sallamak suretiyle taciz etmiyorsundur umarım evlât; ediyorum efendiciğim etmez miyim hiç; e bir şey demiyor mu evlâdım, ben olsam tepeni delerim alimallah; tepemin rakımı siz gideli beri çok düştü efendiciğim, o yüzden sadece içinden deliyordur herhalde, hem hadise bir değil iki değil canım, üç de değil, dört olabilir gerçi, nasıl döndünüz efendiciğim bu arada anîden, mevlâ müstehakınızı versin e mi; burası yeri mi şimdi evlâdım! evde konuşuruz, yürü hadi yürü..