-alo galaksi taksi araba yok
herhalde tüm dünyada ezberlenen oyun repliği " olmak ya da olmamak" ile başlayan hamlet tiratıdır.
benimse unutamadığım replik büyük romulus oyunundan romulus un oyunun sonlarına doğru söylediği " bir devlet cinayet işlemeye karar verdiğinde kendine daima vatan adını takar. "
vanya dayı'da sonya'nın tiradı:
-ne yapabiliriz? yaşamak gerek! (bir sessizlik) yaşayacağız vanya dayı. çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz. alınyazımızın bütün sınavlarına sabırla katlanacağız. bugün de, yaşlılığımızda da, dinlenmek bilmeden, başkaları için çalışıp didineceğiz. ecel saati gelip çatınca da uysalca öleceğiz ve orada, mezarın ötesinde, çok acı çektik, gözyaşı döktük, çok acı şeyler yaşadık diyeceğiz... ve tanrı acıyacak bize ve biz seninle, canım dayıcığım, parlak, güzel, sevimli bir hayata kavuşacağız ve buradaki mutsuzluklarımıza sevecenlikle, hoşgörüyle gülümseyeceğiz ve dinleneceğiz... inanıyorum buna dayıcığım, bütün kalbimle, tutkuyla inanıyorum... (voynitski'nin önünde diz çöker ve başını onun avuçlarına koyar. yorgun bir sesle tekrar eder.) dinleneceğiz! dinleneceğiz! melekleri dinleyeceğiz, elmaslar gibi yıldızlarla kaplı gökleri göreceğiz. dünyanın tüm kötülüklerinin, tüm acılarımızın, dünyayı baştan başa kaplayacak olan merhametin önünde silinip gittiğini göreceğiz ve hayatımız bir okşayış gibi dingin, yumuşak, tatlı olacak. inanıyorum, inanıyorum buna. (dayısının gözyaşlarını mendiliyle kurular.) zavallı, zavallı vanya dayı, ağlıyorsun... (gözyaşları arasından) hayatında mutluluğu tadamadın, ama bekle vanya dayı, bekle... dinleneceğiz.... (kucaklar onu.) dinleneceğiz! dinleneceğiz!
ananın amsterdamına kadar yolun var...ferhangi şeyler..
medvedenko: neden hep karalar giyersiniz siz?
maşa: hayatımın yasını tutuyorum da ondan. mutsuzum.
(bkz:
martı)
(bkz:
anton pavloviç çehov)
-gidelim
-gidemeyiz
-neden?
-godot'yu bekliyoruz
"bana bir iyilik yapın. yarın sabah erkenden gideceğiniz o küçük köyün istasyonunda trenden indikten sonra evinize kadar yürüyün. yolda üzerinde pırıl pırıl kırağı parlayan bir demet yeşilliği koparın, koparın ve sayın. kaç tane ot koparmışsanız o kadar yaşayacak günüm var demektir.
ama ne olur demet biraz kalın olsun. iyi geceler..."
(bkz:
ağzı çiçekli adam)
"benim gördüklerimi göremiyorsanız hiç olmazsa boyadığımı görün, beyaza boyadığımı."
(bkz:
andorra)
ne yapmak gerek peki?
sağlam bir arka mı bulmalıyım?
onu mu bellemeliyim?
bir ağaç gövdesine dolanan sarmaşık gibi
önünde eğilerek efendimiz sanmak mı?
bilek gücü yerine dolanla tırmanmak mı?
istemem!
herkesin yaptığı şeyleri mi yapmalıyım löbre?
sonradan görmelere övgüler mi yazmalıyım?
bir bakanın yüzünü güldürmek için biraz şaklabanlık edip,
taklalar mı atmalıyım?
istemem eksik olsun!
her sabah kahvaltıda kurbağa mı yemeli?
sabah akşam dolaşıp pabuç mu eskitmeli?
onun bunun önünde hep boyun mu eğmeli?
istemem! eksik olsun böyle bir şöhret!
eksik olsun!
ciğeri beş para etmezlere mi yetenekli demeli?
eleştiriden mi çekinmeli?
adım merkür dergisinde geçse diye mi sayıklamalı?
istemem!
istemem! eksik olsun!
korkmak, tükenmek, bitmek..
şiir yazacak yerde eşe dosta gitmek.
dilekçeler yazarak içini ortaya dökmek?
istemem! eksik olsun!
istemem! eksik olsun!
ama şarkı söylemek, düşlemek, gülmek, yürümek...
tek başına,
özgür olmak
dünyaya kendi gözlerinle bakmak
sesini çınlatmak, aklına esince şapkanı yan yatırmak,
bir hiç uğruna kılıcına ya da kalemine sarılmak,
ne ün peşinde olmak, para pul düşünmek,
isteyince ay'a bile gidebilmek.
başarıyı alnının teriyle elde edebilmek.
demek istediğim asalak bir sarmaşık olma sakın.
varsın boyun olmasın bir söğütünki kadar.
yaprakların bulutlara erişmezse bir zararın mı var?