sevgi gereklidir ama tek başına yeterli değildir.
normalde bu soruya “e ananın amı ama!” diye cevap verirdim. ama abazalıktan kurtulup düzenli seks yapmak için bile evlenen insan gördüğüm için, “hayır, karşılıklı gerekli çıkarlar sağlanıyorsa gerekli değildir” diyorum.
genelleme yapmayayım ama benim düşüncem bir süre sonra o sevgi ve aşk bitiyor. alışkanlıklar, saygı ve kendini mecbur hissetme kalıyor. çocuk varsa zaten ortada iş çok daha bir boyuta geçiyor. dilerim tüm evlilikler sevgi ve saygı çerçevesinde devam eder.
ne gerek ya?!
eskiyince atıp, yenisini alıyorsun sonuçta. tüm cihazların bir ömrü var sonuçta.
açacağınız başlığa...
arkadas olmak icin bile birini belli bir derece sevmek gerekiyor. ayrica yukselen her sey dusmek gibi bir katiyete mahkumdur. ben sevgiye dair dususlerden sag cikan gormedim.
yemekte tuz çok mu lazım? tatlı yaparken şeker mutlaka ilave etmeli miyiz? yakıt almadan arabayla kilometrelerce gidebilir miyim? kira vermeden kirada oturabilir miyim? tarzında saçma sapan sorulardan biri de budur.
ömrünü geçirmeyi, üremeyi, başına gelebilecek her kötü şeyden endişe ettiğin çocuklarını büyütmeyi, yaşlandığında baş başa kalmayı, hastalandığında sana bakmasını, o hastalandığında kahrını çekmeyi düşündüğün bir karşı cinsi sevmeden olur mu?
olmaz arkadaşım. sevmiyorsan evlenme. severim diye evlenme. sevmeyi bilmiyorsan evlenme. sevmenin ne olduğunu bilmiyorsan lütfen evlenme.
sev. öyle evlen.
sevmediğiniz bir insanla nasıl aynı evde yaşayacaksınız, nasıl konuşacaksınız ya da ne konuşacaksınız ,paylaşım yok ise sevgi yok ise evlilik olur mu
tabii ki gerekli değildir. sağlıklı olarak yaşadığımız sürenin kısıtlı olduğu hayatımızı, gittikçe tiksindiğimiz bir insanı sürekli görmek zorunda kalarak geçirmek kadar heyecan verici bir şey olamaz(!)
sevmediğim insana dayanma sürem max 1 hafta