ben.
birden başladı... anlayamadım. olduğu kapta küflenmesine ramak kalmıştı. düşün artık evdeki türk kahvesi merakını. sonra bir gün bir şey bulamadım yapayim dedim. diyiş, o diyiş... o kap bitti, bir paket yarısında. mutlaka her gece bir fincan türk kahvesi olmazsa olmaz artık hayatımda... hele dibinde o telve gelince ağzın yüzün buruşuyor ya, değme keyfime...
(bkz: evet sevgilim yok)*