yıllardır sözlüğü takip ediyorum, ve yıllardır bu söylemle karşılaşıyorum. bunun samimiliğini test edecek değilim ama garip bulduğumu ve gerçekliğini kendi açımdan mümkün bulmadığını söylemeliyim. şimdi biriside çıkıp "ne kadar alevi tanıdıysam hepsi kötü kalpliydi.. yüzünüze gülüp arkanızdan iş çeviren, çıkarcı kişilerdi.." diye tespit yapsa onun da, inanılır ya da inanılmaz ama samimiyeti tartışılmamalı o halde. sözlükte gelenekselleşen "alevilerin bir tanesi mi kötü olmaz arkadaş yaa... edit sünniyim" şenlikleri olduğu gibi bunlara da izin verilmeli mi. tahammül diyorum çünkü bir ara gayet samimane hayatıma giren bu kötü kalpli alevilerden isim bile vermeden bahsedince, sanırım "sen nasıl muhteşem ırk alevilere böyle dersin" diye gg yağmuruna tutulmuştu. bahsedildiği gibi çok iyi kalpli alevilerle de karşılaştım. iyi müslüman ve kötü müslümanlarla karşılaştığım gibi.

iyi olan öğretilerdir, bir inanç ya da ırk kimseyi doğuştan ölüme mutlak iyi yapmaz. böyle bir inanış inançları da mezhepleri de yahudileştirir. zaten öyle bir şeyin mümkün olmadığını ıspatlayan en basit iki örnek;

(bkz: tuncel kurtiz'in defnine izin verilmeyen köy)

(bkz: recep tayyip erdoğan)