cümlelerimin vaftiz annesi. "eeeahhh bunlar çok ağlıyor bakamayacağım! gece yarısı uyanıp kusuyorlar falan." dediğimde onları kucağına alıp doyuran, ben geri dönene kadar bakandır. kendisine kitap ithaf edesim var ama bunu roman yazdığımda yapacağım. o zaman görür ne demekmiş bas bas bağırıp azarlamak. bir de bana korkunç zor gelen işleri şıp diye yapan, ooo la laaaaa havasına sokan bir yanı vardır. yayın evine editör olasıca.