izmir, istanbul, adana, antalya, antep, maraş, hatay bizde olmazdı. ama sanıyor musunuz ki sevr'de türklere bırakılmış görünen orta anadoluda küçük bölge bizde kalırdı? türkler orada yaşamaya devam ederdi? buna izin verirlerdi?

ilber ortaylı güzel anlatır: "sevr ilk aşamaydı, görüntüde anadolunun ortasında türklere bir avuç toprak bırakıyor görünüyordu, ancak bir süre sonra dört tarafı da çevrilmiş ve ortada sıkışmış olan türkler oradan, orta anadoluya sıkışmış o küçük bölgeden da atılır, göçlerle kademe kademe oradan sürülür, anadolu tamamen türksüzleştirilirdi. o bölge bile, savunmasız ve sıkışmış olan türklere bırakılmaz, üstüne çökülürdü."

kısaca atatürk olmasaydı, türkiye olmazdı, anadolu'da türk kalmazdı, türklük bilinci zaten olmazdı.

profesör doktor halil inalcık der ki:

“70 yaşıma kadar 4 milyon osmanlı evrakı inceledim, 98 yaşıma kadar 28 eser yazıp bıraktım ve anladım ki, bugün buradaysak bunu tamamen atatürk'e borçluyuz. gazi mustafa kemal olmasaydı biz de olmayacaktık. aldığımız her nefeste o'nun hakkı var. bir insan türk olup da nasıl atatürkçü olmaz?”

kısacası, belki de tüm bu başlığın özeti şu cümle:

(bkz: olmasaydın olmazdık)

kurtuluş savaşı'nda dış düşmanlar kadar, bu düşmanlarla işbirliği yapan içerdeki hainlerle de savaşıldı. bugün o hainlerin torunları hala yabancı düşman ülkelerle işbirliği içindeler, işin kötüsü günümüzde bunlar her yerde söz sahibi durumdalar. attila ilhan'ın dediği gibi "bu ülke maalesef içinden çıkardığı hainlerle de ünlüdür". bu hainler bu kavramların bilerek içini boşaltmaya, itibarsızlaştırmaya çalışıyor; ancak "ulusalcı", "kemalist" olmak, ve chp'nin bile bugün bağlı olmadığı "altı ok" ilkelerine bağlı olmak bu iç hainlere karşı biz türk halkına ve gençlerine bırakılmış bir görevdir.