bir çok ekşi sözlük yazarının (maaşlı aktroll'ler hariç) başına gelen korkudur. kim bilir kaç satır silindi, kim bilir kaç cümle yarım kaldı. silinen her satırda "ulan günü gelecek özgürce yazacağım" umudu var. en azından o umutla konunun kıyısından köşesinden yazanların olması bile ayrıca güzel. bunun yanında çok kişi pes edip yazmayı da bıraktı. ortalık cahil aktroll sürüsüne kaldı.