bu bayanın beyni öyle bir biçimde çalışıyor ki herhangi bir cümleye başladığında cümlenin sonuna gelene kadar başını unutuyor. böyle zamanlarda kurtarıcısı ya garip garip gülüp "öyle işte" demek oluyor ya da yanındaki kardeşiyle birlikte kikirdiyorlar. ancak onlardan başka kimsenin gülmediğini farkettikleri zaman susuyorlar.

geçenlerde yüz yüze programında izledim kendilerini son kez. salağa yatıp rol kestiğini hiç sanmıyorum. zira dünya üzerinde bu kadar iyi rol yapabilecek bir insan olduğunu düşünmüyorum.