memleketi bölmeye çalışan teröristlerin katlettiği bir güzel çocuğun sitemi.

"iyi ki varsın eren" demek, kendisine borcumuzdur.

ancak, bundan daha önemli olan, bir genç adam neden böyle bir cümle kurmak zorunda kaldı?

nasıl bir hayat yaşadı?

içinde ne gibi fırtınalar vardı?

şu anda aynı cümleleri aklından geçiren ve fakat bunları bir türlü dile getiremeyen kişiler de var mı? varsa neden?

toplum ve devlet, bu kişiler için neler yapıyor? neler yapabilir? bu tür kişileri nasıl daha mutlu bireyler haline getirebiliriz?

asıl bunların üstüne düşünmemiz gerekiyor ki başta gençlerimiz olmak üzere, kimse bu ve benzeri cümleleri kurmasın.

son cümle de onlar için olsun madem.

her kimseniz, ne yapıyorsanız, nasıl bir hayat sürüyor ve hangi ruh hali içinde olursanız olun "iyi ki varsınız".

doğan güneşe, yıldızlara ve aya baktığınızda içinizin mutluluk dolması dileğimle...