*maçın başı, trabzonspor hızlı hücuma çıkıyor, top abdüş'te, solunda wakaeme var, topu wakaeme'ye verip, rakip kaleye doğru hızla koşması gerekiyor ama abdüş topu sürmeyi tercih ediyor, neden bilmiyoruz ama topu sürüyor, son anda topu wakaeme'ye vermeye çalışırken, takılıp düşüyor. önce sakatlandı diyoruz, meğer takılıp düşmüş, bu sırada hakem de aynı şeyi düşünmüş olacak ki, maç duruyor, bütün bunlar neden oluyor, bilmiyoruz.

*muslera uzun top atıyor, ismail hava topuna saçma sapan bir şekilde çıkıyor, rakip oyuncu boşluktan devam ediyor, ismail takip etmesi gereken adamı takip etmiyor, gol yiyoruz.

*kısa pasla çıkıyoruz, abdüş topu alıp, dört tane oyuncunun içerisine dalıyor, neden yapıyor bilmiyoruz, normalde üflesen düşecek adam, dört tane rakip oyuncunun arasına dalıyor, haliyle topu kaybediyor, edgar geri pası kötü kullanıyor -ki edgar neredeyse her maç hata yapıyor- ve galatasaray golü atıyor.

*sahaya seyirci dalıyor, abdüşe, düzgün top oyna yazan bir kağıt vermeye çalışıyor.

*abdüş ve ismail ıslıklar arasında sahayı erkenden terk ediyor. sakatlıktan dolayı bir senedir top oynamayan norveçli orta sahadan bozma sol bek ile fransa altyapısı almış, fransa'da yetişmiş, türkçe bilmeyen fakat ailesi türk olduğu için "yerli" sayılan yusuf giriyor.

*yusuf sağ kanatta topu alıyor, yanında hamsik var, bakasetas var. yusuf'un yapması gereken tek şey, o arkadaşların kramponunu taşımak ama yusuf bunu yapmıyor, yusuf onlara pas bile vermiyor, karşısında iki tane rakip varken, onları koşarak geçeceğine inanıyor, bu inancın kaynağı ne, bilmiyoruz.

*maçın son dakikaları, berat ve babel horozlanıyor, otuz saniye sonra, hiç gereği yokken, taç çizgisinde bek oyuncumuza doğru koşan babel'e faul yapıyor ve rakip takıma duran top kazandırıyor.

yanisi, yerli kuralını düşüneni, planlayanı, uygulayanı, kabulleneni öpeyim, şöyle duvardan duvara öpeyim, yatırıp bir güzel öpeyim, her santiminden, her yerinden, her açısından öpeyim.