stronsiyum ile ilgili bir şeyler ararken öğrendiğim şeydir, eğer youtube kanalı açarsam kesinlikle yapacağım. bundan birkaç yüz yıl önce, tarım daha bu kadar gelişmemişken şeker çok değerli bir ürünmüş mantıken. şeker üretiminde kazandaki son kalan pekmezimsi şey(bkz: melas) günümüzde biyoetanol ve rom üretmekte kullanılsa da( kamıştan rom, pancardan %96 etanol) eskiden melas icindeki şekeri elde etmek de ekonomik imiş. bunun için baryum hidroksit kullanılsa da bir küçük kardeşi stronsiyum da kullanılıyormuş. kaynamaya yakın sıcaklıkta stronsiyum hidroksit çözeltisi iki eşdeğeri sükroz ile tepkimeye girip stronsiyum disükrat oluşturmakta, sonra bu tuz süzülüp sogutulunca monosukrat ve sükroza bozunmakta , kalan bir eşdeğer sükroz ise çözeltiden karbondioksit geçirilip, stronsiyumu (veya baryum ) karbonat olarak çöktürülüp süzülerek ayırmak suretiyle elde edilip çözeltinin buharlaştırmasıyla küp küp şeker haline dönüştürülmekteymiş. burada benim sorduğum soru stronsiyum karbonatın ksp si yani çözünürlük carpimi neydi( stronsiyum ve baryum tuzları aşırı zehirlidir) (bkz: çözünürlük çarpımı) şuan hatırlamıyorum ama çok düşük bir değer, yani uretilen ekstra şekerde kayda değer herhangi bir stronsiyum iyonu bulunmuyor. yaklaşık 200 yıl kadar önce stronsiyum şeker üretmek icin kullanılıyormuş yani. bundan yirmi yıl onceye kadar ise crt televizyonlarin ön ekraninda xray absorblayicı olarak kullanılıyormuş(yüksek atom numarası=yüksek xray absorpsiyon sabiti), yeni teknolojiler ile crt ler tarih olduktan sonra stronsiyumun kullanıldığı en bilindik alan kırmızı yanan meşale veya havai fişekler. bir de bağırsakta kontrast olarak kullanılıyor olması lazım yine aynı xray dalgası sebebiyle