nefret etmek aşırı bir ifade olmuş ama hoşlanmadığım türler
1. sürekli birilerinin kesildiği, doğrandığı, parçalandığı filmler. vahşet izlemekten başka bir espirisi yok bunların, bana kattıkları hiçbir şey yok. neyinden zevk alınıyor anlamış değilim.
2. korku filmleri. bugüne kadar bana “korku” hissi verebilen bir film olmadı. eğer amacı da sadece korku ise canım sıkılıyor resmen. yani hepsinin bir oyuncu olduğu, filmden aldıkları parayla bir yerlerde keyif çattıkları aklıma geliyor. korkuya kapılamıyorum. hele batı tarzı korku hiç bizlik değil, zombiden falan korkamam. en son ilkokulda
chucky'den korkmuştum ama yalan yok.