bu dönem sayıları artmış, her yerde karşınıza çıkabilen köpekler.

birtanesi çok özeldir. beni kuzey bimin kapısına kadar bırakıp yaklaşık 20 dakika bekledikten sonra kütüphaneye de götürmüştür. saygılı hayvandır. en siyahı ve en zayıfıdır. aramızdaki ilişkinin bu dönem daha da ilerleyeceğini hissediyorum. belki börekçiye beraber gideriz ilerleyen zamanlarda.

siyah ve beyaz renklere sahip olan köpek kuzeyde insanları kovalamaktadır

istanbul teknik üniversitesindeki köpekler ile boy ölçüşemeyecekleri aşikar olan köpekler.(bkz: itu deki köpekler)

kuzey kampüste bulunanları, yazın 'off burada da her yer sıcak kardeşim nereye yatsam' bakışı atarlar, kışın da 'üşüdüm abi, açım da, şu eta nın girişine yatacam ama kaldırma beni olur mu ?' derler adeta emrah bakışıyla. bir gün, bir tanesinin, kare blok önündeki süs bitkisinin üstüne sıçtığına şahit oluşumuz mevcuttur, ki nası becerdi hala anlam veremiyorum. yahu bir canlının götü oraya nasıl yükselebilir. helal olsun diyorum hangisi yaptıysa.

(bkz: itu deki kopekler)

ağaçların üzerinde, dibinde, kenarında boğaziçi üniversitesindeki kediler ile kovalamaca oynayan köpeklerdir.

sanirim gayet egitimli hayvanlar. gecen donem deneyini yaptim cunku. soyle ki;

gece 3 civarlarinda yurda donerken bu kopeklerden biri onumde yuruyordu; ama dikkat ettim ki ben yavaslarsam yavasliyor, hizlanirsam hizlaniyor, ama aramizdaki mesafeyi hep ayni tutuyor; o hep benden 3-4 adim otede. ben de bos bir insan olarak o ondeyken gittim saatli bina'ya yoneldim, binanin duvarinin arkasina saklandim, tabi o duz yurumeye devam etti ve gozden kayboldu. ama 30 saniye icinde beni buldu ve beklemeye basladi onumde. yani sanirim benim yoklugumu farkedip geri dondu, koku falan alarak buldu beni. o andan beri hayran oldugum hayvanlardir bunlar.

universite sinavini kazanarak girmenin zor oldugu bilgisayar muhendisligi bolumune girisi daha da zorlastiran kopeklerdir. bu kopekler sayesinde okul ogrencileri okuldan aldiklari egitimin yani sira, kopeklerden kacarken spor yapma firsati da bulmus olurlar.
(bkz: hacca gitmiyorum ama her gun jogging yapiyorum)

geçen dönem karlı bir günde okulda bulunmam gerekiyordu finallerden sonra. etraf bembeyaz bildik manzara, her şey soğuk fakat güzel. birden çikidek çikidek diye sesler gelmeye başladı, bir de baktım ki bu keratalardan üç tanesi durmaksızın karların arasında debeleniyor, koşuyor, yemek arıyor. gittim yanlarına napıyosunuz olm burda dedim birden heyecanlandılar etrafımda dönüp durdular kokladılar filan. ben de hadi gidin bakalım işinize dedim biraz sevdikten sonra, onlar da uslu uslu gittiler.
birkaç sene önce yine bir akşam vakti okuldayım, güney kapıyı ele geçirmiş 4 5 tane köpek, gelene geçene havlıyor. moralim de nedense bozuktu, bir bağırdım bunlara. dedim bana havlarsanız kafanızı kırarım. birden ilgiyle bana bakmaya başladılar, yanlarından geçtim gittim.
sözün özü şudur ki, pek salak olan köpeklerdir bunlar, ya da benim şansıma iyi anlarına denk gelmişim hep. sevimli ve şapşal köpeciklerdir, seviniz sevdiriniz.