muhtemelen çok var ama ilk aklıma gelen "yüzyıllık yalnızlık" (bkz:
cien anos de soledad) oldu. çoğu yerinde kah kih güldüğüm, bazı bölümlerde hüngür hüngür ağladığım eşsiz roman.
bu vesileyle büyük usta
gabriel garcia marquez'i de anmış olalım...
not: "anos"daki n harfinin üstünde şapka var. "ny" şeklinde okunur...