bilineni ise

eliyah cohen’dir.

paramla rezil olamam.

yıllardır her geldiğimde kalırım parasına göre fena değildir. öyle gömüldüğü kadar kötü değil ve bütçeye uygundur. ama öyle çok büyük beklentilere girmemek lazım. ilk açıldığı zamanlarda tefrişatı ve hizmet çok iyiydi.

“ışık bir kez daha doğudan yükseliyor”

gelişmiş batı’nın da uygulamaya başlayacağını duyurduğu hede.

başlıkta “ağustos” olması normal şartlarda haklı sosyal linç sebebi ama sanırım dikkatlerden kaçmış.

seyir keyfi ortalama üstü olan bir film. izleyip izlememekte kararsız olan kişilere kesinlikle izlenmesini tavsiye ediyorum. film hakkında entellektüel tespitlere girmeyeceğim çünkü başlıkta yeteri kadar yapılmış.

--- spoiler 1---
düğün öncesi fotoğraf çekimi sahnesinde leyla’nın, “kadın’ın” fotoğrafa davet edilmemesi ona verilen değer hakkında düşündürüyor
--- spoiler 1---

--- spoiler 2---
düğüne siyah elbise ile gitmesindeki bir mesaj var mı? bu sorunun cevabını merak ettim açıkçası.
--- spoiler2 ---

--- spoiler3 ---
evlatlardan farkındalığı yüksek olan ve empati yeteneğine sahip olanlar ali rıza ve leyla. filmin sonu bunu çok net bir biçimde ortaya koyuyor.
--- spoiler3 ---

tadım

diğerleri amatör eğlendirir.

ihtimal vermiyorum. çok temkinli ve çok detaycı bir kişiliği olduğu söyleniyordu.

keşke intihar ettiğimde annem üzülse. pişmanlıktan kahrolsa, yaşadığı her gün beni hatırlasa ve “ben ne yaptım” dese. gözyaşı pınarları kuruyana kadar ağlasa ama içinin ateşi hiç sönmese.

geçmişte defalarca zor günlerim oldu. zaman her seferinde küllendirdi. ne geceler yaşadım güneşin doğmayacağını düşündüğüm. ancak her seferinde doğdu güneş, yine doğacak eminim. ancak içinde bulunduğum durumda etlerim kopuyor. ölsem zoruma gitmez.

beni her seferinde üzen şey sahipsizliğim oldu. hiç kimsenin en özeli, en kıymetlisi olmadım, olamadım. herkesi sevdim belki beni çok severler diye ama maalesef sevdiremedim kendimi. yakın zamanda bir cümleye denk geldim “camı kırılan herkese koştum, evim yandı kimse yoktu.” beni çok etkiledi. bu sefer sözüm olsun, kişiliğime, karakterime, şerefime, namusuma sözüm olsun kendim kadar kimseyi sevmeyeceğim.

zor günlerm bana, kafama vura vura öğrettiği şey “kimseyi kendin kadar sevme” oldu.