bir akademisyen adayı olarak etrafımda yakınen şahit olduğum ve her daim şikayetçi olduğum davranış şeklidir. özellikle "dünyayı ben yarattım" havaları içinde olmaları ve her zaman kendinin diğerinden, özellikle de diğer akademisyenlerden, daha bilgili, daha üstün olduğunu kanıtlama çabası içinde olmaları insanı çileden çıkartır. abd'deki akademisyenleri de gördüm, ancak onlarda böyle bir kibire rastlamadım doğrusu. adamlar gayet sade bir şekilde çalışmalarına odaklanmışlar, ama bizimkiler öyle mi...hiç biri kıçından kıl aldırmaz, kendi doğrusu en doğrudur, kendi bilgisi en bilgidir. gerçekten gülünecek haldeler. kendilerine dışarıdan baksalar onlar da eminim farkedeceklerdir durumlarını, ama o fildişi kulelerinden bir türlü çıkmadıkları için (bkz:
körler sağırlar birbirini ağırlar) durumlarından kurtulamıyorlar maalesef. bir akademisyen için en önemli olan şeyin, kendini geliştirmek ve daima geliştirmek olduğunu unutan bu akademisyen-ciklerden bir gün kurtulmak dileğiyle...
(bkz:
benden uzak allah'a yakın)