rap'le bir alakam yok, hayatının çoğunu popçular dışarı diyip metal müzik dinlemiş biri olarak, -biraz da verdiği mesajlar nedeniyle- helal olsun dediğim tek rap şarkısıdır. türk rap tarihinin en efsanesi diye söylenen ceza'nın sagopa'nın kahveli şarkılarının üstündedir gözümde.
şarkıyı ilk çıktığında çok sallamamıştım, sonrasında aga b'nin verse'üne denk gelerek duyduğumda ağzım açık kalmıştı. sonrasında defalarca şarkıyı dinledim.
rap'le alakası olmayan, ancak dinlediğim müziklerden gelen gaz ve özgüvenle birlikte; tüm şarkıda aga b ve defkhan'ın bölümlerinin yanına yaklaşan başka bir rapçi yok. ikisi de "en amiyane deyimiyle" sikip atmışlar ortalığı. sonrasında ikisinin de diğer şarkılarına göz attım ancak aynı tadı alamadım. bir defkhan'ın son kale'deki yardırmasını beğendim. bu şarkıdaki standartlarda bir müzik yapıyor olsalardı bu yaştan sonra rap'e de sarabilirdim allah korumuş.