oldum olası bu minimalizm bana yapay ve zorlama gelmiştir. maksimalizm onun zıt ucu.
doğallık, sadelik, uyumlu olmak, kendiliğindenlik daha iyi sanki.
abartı ve aşırılık insanın arayış yönlerinin göstergeleri.
batılılar zen ile ilk karşılaştığında izlenimleri "minimalist yaşam" olmuş, öyle kavramsallaştırmışlar. oysa işin iç yüzü öyle değil. iç huzuru var, denge ve ahenk var...zen bahçesinde estetik, çay içiminde seremoni var.
ama bunlar ortalama bir batılı için fazla hassas konular. avrupa ve amerika'da hemen kurslar açılır, basmakalıp kitaplar yazılır, anlamadan dinlemeden ideolojisi bile yapılır. biz de hayranı oluruz.
bu işin samimi ve gerçek uygulayıcıları var ama çok çok az. mesela eski üstad 'thich nhat hanh' orijinal ve otantik biriydi. fransa hemen davet etmiş. 'erik köyü'nü kurmuş. o köyde gelişim hala devam ediyor.
(bkz: plum village)