bahsettiği şarap sizin sandığınız şarap değil ama yine de siz bilirsiniz.

ya bir bitmediniz. evet aynen, birkaç tane rapor isteyen öğretmen yüzünden hasta hasta okula gelen, dr rapor yazmak istese de yazdırmayan büyük çoğunluğu zan altında bırakın. sizde bu öğretmen düşmanlığı oldukça eğitimde bir arpa boyu yol gidilmez.

bilgi sahibi olmadan her konuda ısrarla fikir sahibi olmaya çalışmamız.

karşımızdakini anlamak için değil, karşı cevap vermek için dinliyor oluşumuz.

yakınlık - (bkz: mustafa ulusoy)

güzel bir kahve eşliğinde birkaç sayfa kitap okuyarak
güne deşarj olarak başlamak.

yeterince adam olmamış olabilir.

* gofy gofret
* külahta kaymak
* leblebi tozu
* para çikolata

evdeyiz, çalışmıyoruz şu süreçte. o anlamda cok daha az yorucu evet. eve sığıp sığmama konusuna gelince ilk günler birkaç kere kaygıdan nefes alama boyutuna gelsem de sonrasında alıştım ve bu söze katılıyorum. hayat eve sığar, sığdırmalıyız. daha önce vakitsizlikten dem vurarak yapamadığımızı söylediğimiz her şeyi doyasıya yapabilmek için, varsa çocuğumuzla&ailemizle doyasıya vakit geçirmek için, yoksa kendimizi dinleyip sevdiğimiz şeylerle uğraşarak farkındalığımızı artırmak için bizim ve dünyanın kirini pasını atması için işlevsel bi süreç. keşke nedeni bu olmasaydı ama bu konuda yapacak bir şeyimiz yok. ayrıca :
(bkz: your grandfathers were called to war, you are called to sit on a couch. yes,you can do this) demek istiyorum evde buhran geçirip tripten tribe girenlere, çok sıkılıyorum evde diyip herkesin canını hiçe sayarak özellikle tedbirsiz bir şekilde dışarda dolaşanlara.
özellikle evde olanlarımız (hala çalışmak zorunda olanlar ve hele sağlık kurumlarında çalışmak zorunda olanlar varken) ah vah edeceğimize evimizde&sağlıkla oturabildiğimiz için şükretmeli ve şuan tüm dünyanın aynı süreci ,hatta kimilerinin kıt imkanlarla çok daha ağırını yaşadığını unutmamalıyız.
ve evet 'hayat eve sığar' güzel bi uygulama olmuş.

instagramda keşfettiğim, gerçekten nevi şahsına münsahır kişi. yazılarından, hayata/ olaylara bakış açısından ve bunu ifade edişinden aldığım hazzı anlatamam.
daha sonra yazdığı bloğu keşfettim. blog
ve hiç unutmuyorum çocuğumu uyutmaya çalışırken yazılarının hepsini bir çırpıda okumuş ve 'vay bee, kadına bak neler yazmış onca işin gücün arasında sana bana sıradan görünen onca şeyden nasıl anlamlar bulmuş cıkarmış, kendine ne güzel bi yol çizmiş ve aman allahım bu ne güzel kendini&halini anlatmaktır' demiştim.
özetle dilini çok sevdiğim, ilk kitabını bayılarak okuğum, ikincisini en kısa zamanda alacağım iki kitap sahibi ve anneliğinin her halini güldürerek anlattığı (yaşarken o kadar da komik olmayan-kendimden biliyorum / ayrıca onun deyimiyle (bkz: analığı siz ne bilirsiniz) iki güzel evladın sahibi, zaman zaman melankolik, zaman zaman cidden aşırı komik olan tatlı mı tatlı bir kişi.
en sevdiğim yazısı (yaşasın ezilen halkların minimalistliği) için:
link
ayrıca kendisinin de ifade ettiği gibi: 'biz de minimalisttik, ama çeyiz sermeye götürdüler.
mizahına, kalemine sağlık ceylan taş, siz yazın biz okuyalım.