müzik dünyası bilge bir yazarını kaybetti.
daha geçen gün bir arkadaşımın tıfıl oğluna blue jean dergisinden (1987-2016) bahsettim. misyonunun ve vizyonunun gücü döneme damgasını vuran eşsizliğiydi.
anlattım da anlattım... heyecandan yerimde duramadım. kalktım ayağa ve o yıllara geri gittim. uzun bir yolculuk oldu, gram dönesim gelmedi.
arka fonda çalan ortaya karışık grunge bir kaset ve şeffaf pakette vıcık vıcık yağlı cipsim ile şişe kola eşliğinde saatlerce dergiyi satır satır okuyan bir ben. odanın duvarları blue jean posterleriyle dolu. yenilerini asacak yer kalmamış, tavana mı assam diye düşünüyorum.
gazete büfesinde yok satardı dergi. yayım tarihi yaklaştıkça aşık olmuş gibi musmutlu olurdum, kelebek istilası gibi heyecan kaplardı içimi. bir ayda müzik dünyasında neler neler olmuştu kim bilir, blue jean bilirdi elbette.
ah ne çok özlemişim o yılları. her anımıza film jeneriği misali eşlik eden yerli-yabancı müziğin o büyülü dünyasını... tutkuyla sadık abonesi olduğum bu dergiye saygı duruşumun öznesidir tolga akyıldız. on parmağında on marifet, müzikle dopdolu bir ruh. zamanının hep bir adım ötesinde.
sen de erken gidenlerdensin, ama türk müzik endüstrisine ve 80'ler, 90'lar gençliğinin rafine müzik zevkinin gelişimine katkıların on-yüz-bin yılllık tak. dış dünyaya açılan penceremizdin sen.
bugün ben de bir dergi çalışanıysam, tıfıl zamanlarıma yaptığın rehberlik sayesindedir.
yolun milyonları aşan stadyum konseri coşkusuyla ışıl ışıl aydınlık olsun. huzur içinde uyu, sevenlerinin başı sağolsun.
seni çok özleyeceğim...
https://tr.m.wikipedia.org/wiki/tolga_akyıldız