görünen çok dövmesi olan biri olarak yakında ziyaret edeceğim ülke olduğundan her türlü tavsiyeye açığım. kültürlerine saygısızlık yapmak istemiyorum ve internette okuduğum bilgiler çok çelişkili, özellikle kyoto ve civarında dövme ne kadar tolere edilir, ne kadar kapalı gezilmelidir bilgilendiren olursa çok sevinirim. ^*

mimarlık derslerinde okutmayı geç mimarlık öğrencisi yanlışlıkla buna benzer bir şey yapıp jüriye getirse kendisini biraz üzebilirler.

şaka bir yana bu tarz projelerdeki en büyük yanılgı çevresindeki dokuya uyum sağlayacağım diye onu taklit etmesinin doğru bir tasarım kararı olduğu düşüncesidir. oysa ki mimarlık kendi dili içerisinde çözümler bulmalıdır, doğayı imite ederek sadece burada olduğu gibi yapay sonuçlara ulaşırız. bunlar günümüzde oldukça ünlü olan yeşil gökdelen konseptleri^* gibi ticari amaçlı mimarlığa hitap eden yapılardır.

10 yıl kadar önce ataklarım başladığında gittiğim ilk nöroloğun migren için verdiği ilaç cipralexti. baş ağrılarını kesmişti ancak o zamanlar sürekli ilaç kullanmak için çok genç olduğumu düşünerek bırakmıştım.

üç sene önce ataklar yine başladı ve ayda 3-4 sefer ^* olacak şekilde devam etti, yine birkaç farklı nörolog ile görüştüm ve farklı ilaçları deneyimleme şansım oldu.

1 - laroxyl benim için migreni bıçak gibi kesen tek ilaç bu oldu. ancak kabuslar, cinsel isteksizlik, kilo yapması ve bu sebeple gelen depresif halim yüzünden bıraktım.

2- dideral atakları ayda bire kadar düşürdü, atakların şiddetinde bir değişiklik olmadı. kullandığım dönemde hızlı düşünüp hızlı kararlar vermeme yardımcı olan bir ilaç oldu, bütün odaklanma problemlerimi çözdü. sanırım kullandığım ilaçlar arasında yan etkileri en az hissettiğim ilaç budur. tek yan etkisi, ne kadar problem sayılır bilmiyorum ama genel olarak bir durgunluk hali, isteseniz de heyecanlanamama vs. bir süre sonra can sıkıcı bir hale geliyor.

3- depakin ve flugeral bu ilaçların en iyi yanı gerekli gereksiz her şeye sinirlenmemi ortadan kaldırdı. ancak saç dökülmesi, kilo alımı, odaklanamama ve uyuşukluk hali gibi bilindik yan etkilerini çok yüksek seviyelerde yaşadım. migren ataklarını ayda 1-2'ye kadar düşürdü, atakların şiddetinde gözle görülür düşüş oldu. başlangıçta bu ilaçlara ek olarak doktorum fluoksetin de yazmıştı ancak ona uyku yaptığı için sadece 2 hafta dayanabildim. 6 ay sonunda bu üç ilaç ve ek olarak cymbalta da mı alsak dediğinde bu tedaviyi sonlandırmaya karar verdim.

4- relpax aktif olarak kullandığım tek ilaç. sadece atak geleceğini hissettiğimde alıyorum ve atağın şiddetine göre ya azaltıyor ya da tamamen kesiyor. sonraki gün biraz kafam dağınık şekilde gezsem de şimdilik memnunum.

bonus: doktorun tavsiyesiyle takviye olarak magnezyum klorür kullandım bir süre, laroxyl ile kullandığım için ne kadar etki ettiğini tam olarak bilmiyorum, kullanan varsa tavsiye alabilirim bu konuda.

müzik kullanımının ne kadar iyi olduğunu herkes belirtmiş malum, ek olarak bu müziklerin içinde paradis adındaki yılların underrated fransız elektro grubuna yer vermesine şapka çıkarıyorum burdan. ^*

maalesef italya'nın alacağını düşündüğüm yarışma, şarkı berbat ama angelina mango'nun sesi ve sahne performansı iyi, kostüm ve sahne şovu olayını yine^* temiz halletmişler.

gönlüm ise yunanistan'dan yana çünkü marina satti çok iyi müzisyendir, şarkı da keza güzel ancak kostüm konusunda özenilmemesi sıralamada kendisini geriye atar muhtemelen.

hırvatistan'ın kazanması çok düşük ihtimal, şarkı çok zayıf ve sadece kolluklar değil aynı zamanda vibe olarak da kaarija'yı andırıyor, aynı sebepten kazanamayacağını düşünüyorum.

1948 yılında ortaya çıkan avant garde sanat akımı.

merkezi paris'tir. kuzey avrupa'yı etkilemiştir. ismi bir akronimdir ve christian dotremont tarafından aşağıdaki üç şehrin birleşmesiyle oluşturulmuştur:

co penhagen
br ussels
a msterdam

joan miró esintilerinin fazlasıyla hissedildiği eserler çıkmıştır sonucunda, özellikle corneille tarafından. (corneille guillaume beverloo)

ilk cobra sergisi 1949 yılında amsterdam'da düzenlenmiştir.

kurucu ve önemli sanatçıları :
corneille
joseph noiret
constant nieuwenhuys
karel appel
asger jorn

not: bu da akıma katılmış sanatçılardan çok beğendiğim else alfelt'in bir eseri.

gerekli olan, düşünerek yapılması gereken.

''önce ruhun değişmeli, gökyüzün değil. her öfkelendiğinde oradan oraya kendini savurmak yarar sağlamaz. neden kaçışta huzuru bulamıyorsun biliyor musun? çünkü kaçarken hep arkanda kendini getiriyorsun.'' - lucio anneo seneca

misunderstood (veya orjinal adıyla incompresa) filminde biraz çocukluğunu, biraz da italya'da 80leri anlatan yönetmen.

''fellini ve pasolini sinemasının farkı, gözyaşlarıdır.''

kişisel tercihimin kendime yakın bulduğum pasolini olduğu karşılaştırma.

(bkz: ataraksiya)