bir kuruşluk değeri olmayan fasa fiso oluşum.

tide içinde sandalye kapmaca oynayan ve her fırsatta çeşitli mecralarda meslek etiği, bağımsızlık vs diye atıp tutan çok kıymetli üstatlar bddk başkan yardımcısının düğününde kurumsal rüşvet verme sırasına girmişlerdir. tarihe not düşülsün.

not: elbette tide üyesi veya yöneticisi olup bu durumdan rahatsızlık duyan birileri vardır ama kimseden çıt çıkmadığına göre tide içinde rüşvet sırasına girenler çoğunlukta diyebiliriz.

edit: aşağıdaki meslektaşıma küçük bir istek yapayım, başkana yarın gidip bir sor, biz ne taktık düğünde diye swh , bunu halledince diğer bankalardaki devrelerine, tanıdıklarına sor cevap alabilecek kıdemdeysen anlarsın zaten.

videoyu kaydeden elemanın tavırlarını pek beğenmedim, biri ortamıma getirse bu itici elemanı bir daha getirmeyin derim. bu konuda eleştirimi en başta yapayım.

şimdi asıl kısma gelelim. ideal bir dünyada olması gereken herkesin kendi mutlu/huzurlu olduğu şekilde dilediği gibi vakit geçirebilmesidir. bu noktada seküler kesimin 20+ yılda tecrübe ettiği durum ise şu, dindar kesim bir yere adım attıktan sonra orada kendisi dışında kimseye huzur bırakmıyor.

fatihte oturan türbanlı bacım kadıköye çıkıp geliyor. bundan doğal ne var değil mi? değil işte. çünkü o mekana 3 kere geldikten sonra burada neden alkol satılıyor, burada neden kadınlar çok açık diye ortamı kendi ideal yaşam alanına çevirmeye çalışıyor. o kesimin erkekleri lan burada karılar cıscıbıl geziyor diyerek mekana doluşup diğer insanları bakışlarıyla/tavırlarıyla terörize etmeye başlıyor. bu durumu yıllardır yaşayan seküler kesim doğal olarak huzur bulabildiği minicik alanını korumaya çalışıyor. çünkü karşı kesime gösterilen en ufak insanlığın kendisine huzursuzluk olarak döndüğünü biliyor. bu konuda dindar arkadaşlar bir özeleştiri yaparsa anlayacaklardır.

böyle oluncada seküler kesimin önemli bir kısmında oluşan doğal bir tepki var. dindar kesimden uzak durmak. kimse kalkıp bu mekana neden türbanlılar/dinciler geliyor demiyor ancak o mekanlardan elini eteğini çekmeye başlıyor veya orada vakit geçirirken huzurum kaçacak korkusuyla huzursuz hissetmeye başlıyor.

farklılıklara tolerans gösterme işi karşılıklı yapılır. sadece bir kesim yapıp karşılığını da huzursuzluk olarak alınca doğal olarak o tolerans zamanla azalıyor. kendinize gösterilmesi istenen toleransı karşı tarafa gösterirseniz, kendi kesiminizden olan insanların diğerlerinin huzurunu kaçırmasını engellerseniz zamanla çözülür.

daron hoca gayet güzel özetlemiş, hocanın tabiriyle söylemek gerekirse türkiye failed state statüsüne geçmeden önceki son demlerini yaşıyor. 20 seneyi geçelim, son 5 senede toplumsal çöküş ne hale geldi. aklınıza gelebilecek her konuda yeni bir rezalet duymadığımız gün kaldı mı?

ülkenin iyi eğitimli, namuslu, katma değer üreten kesmi hak ettiği hayatı vatanında yaşamak istiyor ancak ciğeri beş para etmez asalakları ve bunların ağababalarını sırtında taşımak istemiyor. olay bu kadar basit. kendini baş sanan ayaklar ya paşa paşa eski konumlarına dönecek ya da pakistan/afganistan ayarında siktiriboktan bir ülkede sefalet içinde yaşayacak.

gidenler zaten gitti, aklı başında herkes en kısa sürede nasıl gidebilirim diye araştırıyor. sırtından geçindikleri kitle akın akın ülkeden kaçtığı için konforu bozulan beyin fukarası soykalar da şöyle fantastik beyanatlarda bulunuyor. öyle bir yazmış ki ne kadar salak olduğunun farkında bile olmamasına üzüldüm. buraya yazdığı sikik fikrinin bir önemi olduğunu sanıyor.

5464 sayılı banka kartları ve kredi kartları kanunu madde 17'de "üye işyerleri, kart hamillerinin yapmış oldukları mal ve hizmet alımlarının bedelini banka kartı ya da kredi kartı ile ödeme taleplerini kabul etmek zorundadır. bu zorunluluk indirim dönemlerinde de geçerlidir. üye işyerleri, kart hamilinden kartın kullanılması dolayısıyla komisyon veya benzeri bir isim altında ilave bir ödemede bulunmasını isteyemez. bu hükme aykırı davranılması halinde, üye işyeri anlaşması yapan kuruluşlar tarafından üye işyeri sözleşmesi feshedilir ve bir yıl süreyle yeni bir sözleşme yapılamaz." belirtilmiştir.

yani kredi kartıyla ödeme yaptığınız için hiç bir esnaf sizden komisyon talep edemez. bu talep şikayete konu olursa o iş yerinin pos cihazı sökülür. böyle bir durumda uğraşamam derseniz o esnaftan alışverişi komple kesebilirsiniz, uğraşacağım derseniz aşağıdaki yolu izleyin.

ödemeyi yapıp slip'i alın. slip üzerinde hangi bankanın posu olduğu yazar, o bankaya yazılı olarak şikayet bildiriminde bulunmanız lazım. kısaca kredi kartıyla ödeme yaparken komisyon alındığını ve ilgili kanunun 17. maddesi kapsamında pos cihazının sökülmesini talep ettiğinizi, eğer bu şikayet dikkate alınmazsa bddk'ya şikayet edeceğinizi belirtip slip'i şikayetinize ekleyip aldığınız ürünlerin komisyon hariç fiyatlarını ve sizden alınan komisyon tutarını yazıyorsunuz.

bu aşamadan sonra banka size pos cihazını söktük bildirimi yapmazsa aynı şikayeti bankanın gereken yaptırımı uygulamadığı bilgisiyle birlikte bddk'ya iletiyorsunuz. bu yöntemle taksim meydanında adını herkesin bildiği bir büfenin pos cihazlarını söktürecektim, patronu benden alınan 1 tl komisyonu kuryeyle maslaktaki iş yerime gönderdi(daha önce eve sipariş verdiğim için cep telefonu numaramı bulabilmişler, aslında bu da ayrı suç da patronu gerçekten samimi ve düzgün biri izlenimi bıraktı), tekrarlanmaması şartıyla şikayetimi geri çektim. yaklaşık 2 sene düzenli olarak gidip kredi kartıyla sigara aldım ve bir kuruş komisyon ödemedim.

bunun dışında eğer komisyon alınan ürün sigaraysa tapdk'ya ayrı bir şikayet oluşturup tavsiye edilen satış fiyatının üzerinde fiyata sigara satıldığı konusunda da şikayet kaydı oluşturabilirsiniz.

esnaf arkadaşlar bu entry'yi okur okumaz küplere binecek, kusura bakmasınlar. yaptığınız ticareti çevirecek işletme sermayeniz yoksa ticaret yapmayın, başka bir meşgale bulun.

edit:kredi kartına komisyon var iban vereyim oraya komisyonsuz gönder diyen esnafı da gelir idaresi başkanlığına iban numarası ile şikayet edebilirsiniz.

not:müfettişspor

o boyda erkeğin eti yavan olur, daha ufak boy, gözleri ve pulları canlı modellere yönelinmesi önerilir.

bilen bilmeyen yazmış, işin arka planını anlatalım.

banka için müşterinin tek değeri ürettiği karlılıktır. özel bankacılık müşterileri için karlılığın yanında o müşterinin etki alanı da önemlidir. normal müşterilerden gelen şikayetler çok uzun aşamalardan geçerek inceleme/soruşturmaya konu olabilirken bu şikayet etki alanı yüksek bir özel bankacılık müşterisinden geliyorsa hızlıca incelenip çözümlenmesi için bir müfettişe atanır. müfettiş raporuna göre müşteri, şikayetinde %100 haksız olsa bile üst yönetim müşterinin instagram hikayesinde bankanın özel bankacılık kredi kartını kestiği paylaşımı kaldırması için ödeme yapabilir(o raporu yazan bendim)

bunun dışında şube bankacılığı yapan tüm bankalar şube karlılıklarını düzenli olarak ölçerler. bankadan bankaya değişmekle birlikte şubelerinde kendi içlerinde karlılık yarışında olduğu şube gruplamaları vardır. bir şubenin karlılığındaki düşüşe ilişkin bilgilendirme üst yönetime çok hızlı şekilde ulaşır.

şube bankacılığı her zaman müşterilerin aklındaki kadar karlı değildir. vereceğim tüm tutarlar 3 büyük şehir için kendi gözlemlediğim ortalamalardır. şubeler genelde kiralıktır ve meskenin boyutuna/lokasyonuna göre(ortalama 9-10 personelli konvensiyonel banka şubesi için) 30.000-150.000 bandında değişir. bunun üstüne şubenin personel maliyeti (1 şube müdürü-2 kurumsal portföy-2 bireysel portföy-1 operasyon yönetmeni- 1 veya 2 operasyon uzmanı-1 güvenlik-1 mutfak personeli) bugün için 400.000-1.000.000 lira bandındadır (personelin tecrübesi ve kalifiye olma durumuna göre değişir). bunların dışında şubelerin su-elektrik-ısınma-mutfak-temizlik-temsil/ağırlama-para transferi-anakasa sigorta gideri-posta/noter-genel müdürlükten yansıtılan giderleri vardır.

müşterinin şubeye getirdiği paranın önemli bir kısmı vadeli mevduat benzeri ürünlere gider. parayı vadesiz hesapta tutmanız şube için daha karlıdır. bu sebeple bazen gişeye getirip 200.000 euro yatıralım aynı gün transfer çıkalım dediğiniz para için şube müdürü veya portföy azıcık vadesizde tutsanız olmaz mı der. o gün sabah şubeye yatırdığınız para şubenin ana kasa sigorta limitini aşıyorsa 2 seçenek vardır. aynı döviz cinsinden para çekecek müşteri yoksa o para için grup çağırılır ve tcmb'ye transfer edilir. 2-3 gün sonra para çekecek müşteri varsa da gün sayısı kadar anakasa sigorta limiti arttırımı maliyeti oluşur. kullandığınız her ürün ve hizmetin bankaya bir maliyeti ve getirisi vardır.

büyük bankalar karlılığı optimize etmek için düzenli olarak müşterilerine aps sorgulaması yapar. banka için nerede yaşadığınız önemlidir. kredi kartı kullanıyorsanız kartı nerede kullandığınız da önemlidir. bu veriler düzenli işlenerek şube açma/kapama ve başka bir konuma nakil konularında verilen kararlarda kullanılır. bir şube kar etmiyorsa ve prestij şubesi değilse(önemli konumlarda bankanın yüzü olan şubeler) ya kapatılır ya taşınır. şube müdürünün başarısı da karlılığa göre ölçülür. şubesi karlı olmayan şube müdür genel müdürlükte herhangi bir pozisyona yükselemez, karlı olamama durumu uzun süre devam ederse de sepetlenir.

bununla birlikte bankalar en karlı müşterilerini önceliklendirir. bankaya fatura yatırmaya gelip nette 1 lira kar bırakan müşterinin yarım saat beklemesinde sakınca yoktur ama 10.000.000 liralık teminat mektubu almaya gelen veya 100.000 dolar swift yapacak müşteri bekletilmez. küçük bankaların şubelerinde önceliklendirme yapmayan düz sıramatikler varken daha büyük bankalarda(genel olarak müşteri bazlı karlılık hesaplayanlar) numaramatiklerin arkasında zengini önceliklendir durumu vardır.

banka fakir müşterinin alternatif dağıtım kanallarını kullananlarını sever. en çok da işini internet şubesi/mobil şube veya atmden halleden müşteriyi sever. daha çok müşteri işini gişeden hallederse banka daha çok operasyon personeli(gişe) istihdam etmek zorunda kaldır. büyükşehirler dışında kalan yerlerde şubeler bazen istanbulun göbeğindeki şubelerden daha yoğun olur. bu bölgelerde gözlemlediğim şey bu insanların bir kısmının işlerini şubeye gitmeden halledecek imkanı olmasına karşın yazın serin serin oturmak için şubeye gelen bir kitlesi var. bu kitle bankaya gidiyorum demekten çok hoşlanıyor.

bazı bankalar döviz kurlarını belirlerken bile gişe kuru/internet kuru ayrımına sahiptir. şubeye gelip gişeden dolar alan müşteri küçük bir oran da olsa daha yüksek kurdan ödeme yapar. bir hizmetten memnun değilseniz muhtemelen ya çok sapıkça bir isteğiniz vardır ya da istediğiniz şey karlılığı azaltıyordur.

edit:sen bankaları mı savunuyosun diyen arkadaşlar mesaj kutumu yeşillendirmiş. bu entry'de size genel işleyişi ve bankaların bakış açılarını anlatıyorum. bankalar özelinde son dönemde hem müşteriye hem de personele karşı geliştirilen aşırı karlı olmalıyım temelli aksiyonlar sektörü giderek daha kötüye bir noktaya götürüyor. bankacılık gözden düşen bir kariyer yolu haline geldikçe daha iyiye gitme ihtimali de yok.

kadınların küçük bir kesimi konuda gerçekten hakkaniyetli davranıyor onların elinden öperim de kalan kısım paranın nasıl kazanıldığını bile umursamaz. ihale vurgunu mu yapıyorsun, kadın mı satıyorsun, uyuşturucu işinde misin zerre sorgulamazlar. tek kriterleri vardır, o da paraya veya getirdiği nimetlere erişebiliyor olmak. parası var diye düzenli olarak dayak yedikleri, göğüslerinde sigara söndüren adamlarla vakit geçirmeye devam edenleri bile gördüm.

çoğu cüzdanında 100 lirayla gezer, gidip bin tane fotoğraf çekilip instagram showları yapmak istedikleri mekanlarda hesap kendilerine kalsa bayılma numarası yaparlar. alayının genel mantığı "senin paran bizim paramız, benim param benim param" şeklindedir, evlenince bile değişmez.

bu tip kadınların şımarık asalaklardan farkı yoktur. daha önceden şımartıldıkları için bunun sürekliliğini talep ederler. sizin cimri dediğiniz erkeklerin çoğu ne mal olduğunuzu şıp diye anlayanlar, tanışma aşamasında çaktırmadan(öyle sandığınız) malını mülkünü, cebindeki parasını ölçüp biçtiğiniz adamlar yani :)

bu arkadaşın açtığı başlıklara çok sık denk gelmeye başladım, kötü bir troll denemesi veya ağır mental sorunları olduğunu düşünüyorum.

haksızlığa tahammül eşiklerinin düşüklüğü. bu çocukları bir sürü konuda eleştiriyorum ama bu konuda iyiler.

y kuşağının geneli şikayetlerini dile getirmez, ağzının içinden konuşur. bunda kendisinden önceki kuşağın da payı var. çünkü daha önceki moloz kuşak eleştiri ve talep duymayı pek sevmez hatta bunu saygısızlık olarak görür.

bu aşamada biraz da şu soruyu sormak lazım.

bu ülke eğitimli kesimine sürekli eşşek yüküyle vergi ödeyip 10 birim çabaya karşı 2 birim ilerleyebilmek ve memlekete beş kuruş faydası olmayan vasat bir topluluğu besleyip bunların ağababalarını zengin etmek dışında bir gençlik ve gelecek sunuyor mu da sevgi bekliyor?