2025 yılı için olan hedeflerimden biri; çocuk hakları konusunda bir başlangıç yapmak. hatta ilerleme kaydetmek...

sanırım öncesinde iyi bir mevzuat okuması yapmakla başlamalıyım. sonrasında sorunlar ve bu konuda nasıl etkin fayda sağlanabilir konularında ilerlemeliyim. ama mutlaka bir şeyler yapmalıyım dediğim alan.

biraz once trafikte aniden onume kiran birine dil cikardim^* tamamen istemsiz ve aniden gerceklesti.

bugun ilk kez denedim. eksi'ye guvenerek ozcelik'e gittim. ilgi alaka inanilmazdi. ssk onerdi oradaki kisi. ama annem iskender seviyor diye iskender de aldik. yani durumler (ssk) fena degildi. ama iskender cok kotuydu. ama en kotusu sinekler! yani inanilmazdi. yiyemedim zaten. yedigimden de keyif alamadim… genel mantigini begendim. sadece ssk soyleseydik ve sinekler olmasaydi daha iyi seyler yazardim. ama yani gerek yok. cok fazla sey artti.

bugün yaşadığım şey çok kıymetli. sosyal medya linci nedir, nasıl olur tam olarak öğrendim. hiçbir şekilde umrumda değil buradaki kişilerin hakkımda ne düşündüğü…

normal şartlarda karşına alıp konuşmayacağın kişiler seninle ilgili yazıyor, hakaret ediyor, tespitlerde bulunuyor, iftira atıyor…ve bunu her gün yeni bir kurbana yeniden yapıyor… sadece bunu yaşadığım için bir deneyim olarak görüyorum. bazılarının hayatlarında nasıl bir boşluk varsa ya da nasıl bir öfkeleri varsa buldukları fırsatı bu kadar nefret kusarak değerlendirmelerini hayretle karşıladım sadece…

söylediklerim çok açıktı. kimsenin acısına yol haritası çizmedim. bağlamından koparılan “gerçek acı dilsizdir.” sözümün de arkasındayım. yasemin hanım'ı yargılamadım. kendisine hakaret etmedim. aşağılamadım. sadece bana fazla kendisi odaklı geldiği için buna dikkat çekmeye çalıştım.

katılırsınız katılmazsınız. ama hakaret etmeye hakkınız yok. beddua da etmeyin bence. kötü bir şey. haksızsanız ya da ben gerçekten troll olarak bunu yazmadımsa, kötü niyetim yoksa, bu kadar abartacağınızı öngörememişsem size döner... nitekim kürt değilim, feminist değilim, troll değilim, kötü niyetle yazmadım. yani dönebilir.

sevgiler,,

tüm linç ihtimaline rağmen tavrını, tutumunu bazen samimiyetsiz bulduğum kadın...
ahmet minguzzi ile ilgili burada bir entry okumuştum. en çok dokunan kısım çocuğun ölmeden önce gördüğü son şeyin katilleri olmasıyla ilgili bir tespitti. yani acı geçmişti. bilemem nasıl bir acıdır. allah da yaşatmasın. destek beklemesini de çok iyi anlıyorum. insan bir haksızlıkla yüz yüze gelince herkes kendisine hak versin, herkes yanında olsun istiyor. ama diğer taraftan bildiğim ve asla şaşmadığım bir gerçek var. gerçek acı dilsizdir. çevrenin ne yaptığıyla yapmadığıyla ilgilenmezsin. içine içine yanarsın ama dışarı belki bir ah çıkar. bu kadınıda o perişanlığı görmüyorum. elbette kimse bir acıyla ömür boyu yaşamaz. ama çok güzel bir evlat hiç yoktan göçtü bu dünyadan. çocuğun videolarına denk geldikçe benim bile içim acıyor. yani annesi olsam basının bu kadar odakta olduğu davranışlardan imtina ederdim. aynı şey münevver karabulut'ta da vardı. avukatları ortak. avukat da medya odaklı ve reklam peşinde. bu irrite ediyor. bilemiyorum, yargılamaktan ve sınanmadığım bir acı üzerinden ahkam kesmekten çok korkuyorum. ama bildiğim bir şey varsa benim başıma böyle işler gelse annem böyle duramazdı...

edit: katillerin en ağır cezayı alması gereken canavarlar olduğunu düşünüyorum. fakat annede hissettiğim şey için, kendi hissim için kimseden özür dilemeyeceğim. feminist söylemlere girmediğim için de özür dilemeyeceğim. okuduğunu anlamaktan aciz olup kendisini yalnızca hakaret ederek ifade edebilenleri hiçbir zaman dikkate almadım. aynı tavrım burada da geçerlidir. en çok siz annesininiz. en çok siz bilir üzülürsünüz. ha bir de bu başlığa neden geldim onu da açıklayayım. önüme bir paylaşım düştü. yasemin hanım ahmet'in saçlarını paylaşmış sosyal medyadan. ya işte bu bana çok cringe geliyor. çocuk katledilmiş. güzelim saçlarını paylaşıp sonra kaç beğeni geldiye bakmak, bu kadar özel bir şeyi ifşa etmek… neyse bu benim fikrim. her şeyini sosyal medyada yaşayanlarla hiçbir zaman uyuşamadım zaten.

edit 2: mesaj kutum şoka uğrattı. bence hiçbiriniz sağlıklı bir ruh halinde değilsiniz. yazdığım şey için beddua edenler falan var. acılar içinde ölürsün yazanlar. ben aynen iade ediyorum bile demeyeceğim çünkü bu ağır bir şey. kimseye demedim. böyle entry sil falan diye bekleyenler ya da ahmet'in annesine daha fazla yüklenmemi bekleyenler falan da umduğunu alamayacak. naif şekilde hissettiğim şeyi yazdım. haksız olduğumu da düşünmüyorum. ama nasıl bu kadar canhıraş hakaret beddua ediyorlar, nasıl bu kadar birinin duygusuna kefil oluyorlar anlamak mümkün değil. aynen devam edin. söylediğimin arkasındayım. bir acı varsa bu kadar dışa dönük olunmaz. elbette öfke olur. ama acıyı kim yaşattıysa ona olur. beni niye desteklemiyorsunuz diye diğerlerine değil.

insanın keyfi yerinde olduğunda ağaçlara gerilmiş çamaşırlar bile güzel geliyor…

“zamanın kıymetini bilin. hayat problemlere takılmak ve cesaretini kaybetmek için çok kısa. gülün, bir ayağınızı öbürünün önüne koyun ve ilerlemeye devam edin.”

birisi vefat ettiğinde kıymete biner. her yerde söylediği güzel şeyler döner durur. bu sözü de o zaman duymuştum. ama bazen işte tam bir noktaya isabet eder. ne zaman çok kötü hissetsem söz kendini anımsatıyor. bir ayağını öbürünün önüne koy ve ilerle… bu üzüldüğün şey de yavaş yavaş geride kalana kadar yeni bir üzüntüye ulaşana kadar, onu da kısacık nefes anlarında soluklanarak geçene kadar sadece diğer ayağının önüne koyacağın ayağına odaklan ve ilerle.

sağlıklı beslenme batağına düşmüş benin her durumda değerlendirdiği meyve. kahvaltılık lor ve azıcık bal ile inanılmaz yakışıyor. hele ısırınca lorun rengi mavi mor bir şey oluyor ya zevk alınan bir sapıklık hissi veriyor^*

görsel
görsel

dökülmüş yapraklar ağaçların dışkısıdır.

son dönemde erkeklerle ilgili en net tespitimdir.

bir kadın olarak hiçbir zaman ne kendi hayatımı ne karşıma çıkan insanları burçlara göre yorumlamadım. hayatımda birisiyle ilgili en son bakılacak şey gibi geldi hep burç. ama kime denk gelsem hepsi astroloji uzmanı. kadınların bile bu kadar bu işlere merak saranına aman bunu ne ciddiye alacağım diye bakan insanım. bir erkek burcun ne diye sorunca, hele ki daha muhabbetin en başında sorunca, bir de yorum analiz yapınca ister istemez bir ıyy oluyorum. ki ben de hakkında bir şey bilmediğim birisinden hoşlanınca başka hiçbir şeyine bilemediğim yok burcunun özelliği nedir yok koç burcu kadını ile aşk falan yorumlarına eğlencesine bakarım. ama ileri düzeyde bunu yaşayan erkek benim için bir tuhaftır. altından her şey çıkabilirdir.

merak ettiğim bi konu var bununla ilgili. şu ki: yabancı dilde de aynı etkiye sahip mi acaba? mesela aynı dili konuşmadığınız birine sabah gönderilen good morning, guten morgen mesajları pır pır etkisi yaratıp bir gülümsemeye sebebiyet veriyor mudur? ya da bu dilde yazan kişi için de “günaydın” aynı anlama geliyor mudur?

tşk.