agony

tadına doyum olmaz (774)

Mayıs 2001 - 2133 Entry - 26 Follower - 0 Following
Last Entrys:
"medeniyet anca o sarkilari gonul rahatligiyla dinleyebildigin gundur"

insensitive 01/05/2006 (dogum gunlerinin manasizligina iliskin)

hastasiyim.

insensitive - 1 favorites -
dostun basa, dusmanin da ayaga baktigi onermesini baz alirsak; bakan kisi bakilan kisiye karsi notr bir tutum sergileme egilimindedir.

hemcinsinin poposuna bakan kız - 5 favorites -
rica ediyorum kaleciyle karsi karsiya kalan hucum oyunculari gadanallah diyerek girismesinler topa. hayir sanirsin oyun umit ozat'la orta yapmak uzerine kurulmus. birini de gole cevirin lan delirttiniz beni.

football manager 2005 - 0 favorites -
bir suru detay cok keyif verdi, ama "the hook" yardi resmen.

shark tale - 0 favorites -
ayni anda puzzle islevi de goren super olay. parca parca verilen uzuvlari birlestirdim, hayalimdeki sozlukcuyu yarattim.

(bkz: cekirdeklerini cikardim recel yaptim)

bir kısım sözlükçülerin bacakları - 1 favorites -

başlıkları alt alta okumak - 0 favorites -
- nokia sarjin var mi?

havva'nın adem'e söylediği ilk cümle - 0 favorites -
2 ekim 2004 anathema istanbul konseri'nde calinip mest etmis sarki. ozellikle vincent'in "we're just two lost souls swimming in a fish bowl.." derkenki gulumsemesini hatirladikca hala bir hos oluyorum.

wish you were here - 0 favorites -
shine on you crazy diamond calinmasina ramak kalmis konser. ilk bir kac notadan sonrasi da gelseydi keske, bir adet daha muhtesem surpriz olmus olsaydi bize.

1 ekim 2004 anathema istanbul konseri - 0 favorites -
anathema'yi ucuncu izleyisim oldu dun gece. yine kendimden gectim, yine baska bir yerlere gitti bunye. sanki ruhumu cikariyorlar bedenden, aliyorlar ayri bir yerde sadece ruhuma ozel caliyorlar.

konserin basinda parisienne moonlight caldiniz, hadi dedim tutayim kendimi daha baslangic ama "be free of all the pain" kulaklarimda cinlarken kendimde olmam ne mumkun. guzel seyler kisa surer sozune bir kez daha inandim, parisienne moonlight sanki goz acip kapayincaya kadar bitti gibi geldi. ruyamda gorsem inanamayacagim, her zaman kafamdaki keskelerin arasinda, gerceklesme ihtimali olarak mucize bolumunde duran bir sey oldu; lee douglas glory box soyledi. glory box soyledi diyorum, glory box.. forgotten hopes'un basini duyunca "tamam" dedim, "bunlar bu gece darmadagin edecek bizi". ayni otel odasindaki gibi "hey you, rotting in your alchoholic empty shell" diye girdi vincent, gerisi malum. one last goodbye'i hep bir agizdan soyledikten sonra, "still feel the pain, still feel your love" kismini soylerken anlatmak istedigini gercekten hissettigimizi anladiktan sonra vincent'in yuzunun aldigi hal, orda olmanin, beraber sarki soylemenin hem onlar hem de bizim icin ne kadar muhtesem oldugunu gosterdi. sonra isiklarin altinda iyiden iyiye melege benzeyen lee, a natural disaster'a basladi. o sahnede "you've just slipped through my fingers, as life turned away" derken ben gozlerimden kayip gitmeye calisanlari tutmakla mesguldum. birden kendimi temporary peace baslamis halde, http://www.deviantart.com/view/255309/ gibi bir yerde, denize bakarken, "i swear i never knew how it could be" derken buldum. lee de eslik ediyordu ustelik bana.

sonra korktugum oldu, bir gece onceki gibi flying'e girdiler. birden bulaniklasti her sey.

layers of dust and yesterdays, shadows fading in the haze of what i couldn't say
though i said my hands were tied, times have changed and now i find i'm free for the first time

feel so close to eveything now
strange how life makes sense in time now

sanki beni aldilar en yukari, bulutlarin ustune ucurdular once. sonra birden oradan asagi biraktim kendimi. duserken tek duydugum "back down to earth" ve danny'nin kendinden gectigi solo oldu.

calinanlari yazayim:

angelica
empty
balance
closer
parisienne moonlight
pressure
release
pitiless
forgotten hopes
are you there
sunset of age
inner silence
one last goodbye
sleepless
a natural disaster
judgement
panic
temporary peace
flying
a dying wish
shroud of false
fragile dreams

glory box
wish you were here
norwegian wood
nowhere man

bir de akustik sekilde pink floyd - what shall we do now calmayi dusunuyorlardi sanirim cunku elimdeki playlist'te var (zor oldu ama aldim havada kapip). sanirim distortion diye boguren mandalar yuzunden bu guzellikten mahrum kaldik. regret ve lost control'u dinlemek de yine baska bahara kaldi.

velhasil, benim icin buyulu bir geceydi. umuyorum ki kayit alinmistir, tekrar tekrar yasariz bu geceyi.

2 ekim 2004 anathema istanbul konseri - 0 favorites -